Średniowieczna filozofia żydowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Średniowieczna filozofia żydowskafilozofia uprawiana od IX do XV wieku przez myślicieli zamieszkujących kraje islamu i chrześcijaństwa. Poddana była wpływom m.in. filozofów Starożytnej Grecji i Rzymu, teologię islamu oraz w okresie schyłkowym – przez chrześcijańską myśl scholastyczną. Filozofia ta zajmowała się klasycznymi kwestiami teologii i filozofii (problem wolności, prawa żydowskiego), ale także językiem hebrajskim jako takim.

Średniowieczna filozofia żydowska płynie zasadniczo tym samym nurtem, co filozofia arabska. Filozofia żydowska, pozostając bliska arabskiej, nie rozpływa się w niej, lecz zachowuje samodzielne znaczenie. Podobnie do islamistycznego kalamu, teologia żydowska rozpada się na kierunek rabinacki i karaimski[1].

Przedstawiciele średniowiecznej filozofii żydowskiej[edytuj | edytuj kod]

Racjonalistyczna myśl rabinistyczna[edytuj | edytuj kod]

Mistycyzm[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

po polsku
w innych językach
  • The Cambridge Companion to Medieval Jewish Philosophy, redaktorzy merytoryczni: Daniel H. Frank & Oliver Leaman, Cambridge, CUP, 2003.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]