Przejdź do zawartości

Żądłowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Żądłowski
Herb Żądłowski

Żądłowski (Żądołowski) – polski herb szlachecki, według Tadeusza Gajla jest to odmiana herbu Nałęcz, czego nie potwierdza Wiktor Wittyg.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu czerwonym chusta srebrna, ułożona w koło, związana u dołu, z opuszczonymi końcami, z której wyrastają trzy sercokształtne listki zielone.

Klejnot: Trzy pióra strusie.

Jedyny przekaz historyczny, dotyczący tego herbu, nie zawierał jego barw ani klejnotu. Rekonstrukcja w artykule pochodzi od Tadeusza Gajla, który opierał się na Uzupełnieniach do Księgi Herbowej Rodów Polskich.

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Z 1565 pochodzi wzmianka o Macieju Żądłowskim[2].

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Herb ten był herbem własnym, więc przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych:

Żądłowski (Żądołowski).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Wiktor Wittyg: Nieznana szlachta polska i jej herby. Kraków: 1908, s. 377.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]