(334) Chicago
|
||
| Odkrywca | Max Wolf | |
| Data odkrycia | 23 sierpnia 1892 | |
| Nr kolejny | 334 | |
| Charakterystyka orbity (J2000) | ||
| Występowanie planetoidy |
Zewnętrzna część pasa głównego |
|
| Półoś wielka | 3,8873 au | |
| Mimośród | 0,0246 | |
| Peryhelium | 3,7913 au | |
| Aphelium | 3,9834 au | |
| Okres obiegu wokół Słońca |
7 lat 240 dni 22 godziny | |
| Śr. prędkość | 15,09 km/s | |
| Inklinacja | 4,64° | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Średnica | 158,55 km | |
| Okres obrotu | (7 h 21 min) h | |
| Albedo | 0,06 | |
| Jasność absolutna | 7,64m | |
| Typ spektralny | Typ C | |
(334) Chicago – planetoida należąca do zewnętrznej części głównego pasa planetoid.
Odkrycie i nazwa[edytuj]
Asteroida (334) Chicago została odkryta w 23 sierpnia 1892 w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl, w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Nazwa nawiązuje do miasta Chicago w USA, a nadanie jej zrywało ze zwyczajem nazywania planetoid wyłącznie imionami żeńskimi. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (334) 1892 L.
Orbita[edytuj]
Orbita planetoidy (334) Chicago jest nachylona pod kątem 4,64˚ do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,024. Ciało to krąży w średniej odległości 3,887 j.a. wokół Słońca. Peryhelium orbity znajduje się 3,791 j.a., a aphelium 3,983 j.a. od Słońca. Na jeden obieg naszej Dziennej Gwiazdy asteroida ta potrzebuje 7 lat i 241 dni.
Właściwości fizyczne[edytuj]
Jest to ciało, którego średnica wynosi 158 km, ma najprawdopodobniej nieregularny kształt. Absolutna wielkość gwiazdowa Chicago wynosi 7,64m. Albedo tego obiektu jest małe – 0,062, zatem jest to asteroida odbijająca mało światła słonecznego, co jest zapewne związane ze składem chemicznym jej powierzchni. Stwierdzono tam występowanie prostych związków węglowych.
Zobacz też[edytuj]
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Baza danych o małych ciałach Układu Słonecznego [1]
- (334) Chicago w bazie JPL
- Diagram orbity (334) Chicago
- (334) Chicago w bazie Minor Planet Center (ang.)
|
|||||
