100 złotych 1984 40 lat PRL

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
100 złotych 1984 40 lat PRL
Dane podstawowe
Emitent

Narodowy Bank Polski

Nominał

100 zł

Rocznik

1984

Emisja
Mennica

Mennica Państwowa

Nakład

2 594 500 szt.

Data emisji

12 czerwca 1984

Data wycofania

1 stycznia 1995

Projektant

Stanisława Wątróbska-Frindt (awers) Ewa Olszewska-Borys (rewers)

Opis fizyczny
Masa

10,8 g

Średnica

29,5 mm

Materiał

miedzionikiel

Rant

ząbkowany

Stempel

zwykły

Uwagi

moneta okolicznościowa / moneta obiegowa

100 złotych 1984 40 lat PRLokolicznościowa moneta stuzłotowa, wprowadzona do obiegu 12 czerwca 1984 r. zarządzeniem z 15 maja 1984 r. (M.P. z 1984 r. nr 13, poz. 100), wycofana z dniem denominacji z 1 stycznia 1995 r., rozporządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 r. (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541)[1].

Monetę wybito z okazji czterdziestej rocznicy powstania Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[1].

Awers[edytuj | edytuj kod]

W centralnej części umieszczono godło – orła bez korony, po bokach rok „1984"”, pod łapą znak mennicy w Warszawie, dookoła napis „POLSKA RZECZPOSPOLITA LUDOWA”, a na dole napis „ZŁ 100 ZŁ”[1].

Rewers[edytuj | edytuj kod]

Na tej stronie monety znajduje się mapa Polski a na niej napis „40 LAT PRL”[1].

Nakład[edytuj | edytuj kod]

Monetę bito w Mennicy Państwowej, w miedzioniklu, na krążku o średnicy 29,5 mm, masie 10,8 grama, z rantem ząbkowanym, w nakładzie 2 594 500 sztuk, według projektów[1]:

Opis[edytuj | edytuj kod]

Stuzłotówka jest ostatnią z cyklu monet upamiętniających rocznice powstania Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[2].

Moneta jest jedną z ośmiu stuzłotówek okolicznościowych bitych w miedzioniklu albo żelazoniklu, w latach 1984–1988[3].

Powiązane monety[edytuj | edytuj kod]

Jako okolicznościowe, kolekcjonerskie lub próbne kolekcjonerskie zostały wybite monety upamiętniające rocznice PRL[4]:

Wersje próbne[edytuj | edytuj kod]

Istnieje wersja tej monety należąca do serii próbnej w niklu z wypukłym napisem „PRÓBA”, wybita w nakładzie 500 sztuk[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 218.
  2. Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 195–297, ISBN 83-87355-37-2.
  3. Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 211–220, ISBN 83-87355-37-2.
  4. Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003.
  5. Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 275.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]