(137) Meliboea
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
21 kwietnia 1874 |
| Numer kolejny |
137 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
3,1132 au |
| Mimośród |
0,221 |
| Peryhelium |
2,425 au |
| Aphelium |
3,801 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 186 dni 4 godziny |
| Średnia prędkość |
16,66 km/s |
| Inklinacja |
13,43° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
145,4 km |
| Masa |
3,2×1018 kg |
| Średnia gęstość |
? g/cm3 |
| Okres obrotu |
(15 h 7 min 48 s) h |
| Albedo |
0,050 |
| Jasność absolutna |
8,05m |
| Typ spektralny | |
| Średnia temperatura powierzchni |
~158 K |
(137) Meliboea – duża, bardzo ciemna planetoida krążącą w pasie głównym asteroid.
Odkrycie[edytuj | edytuj kod]
(137) Meliboea została odkryta 21 kwietnia 1874 w Austrian Naval Observatory (Pula, półwysep Istria) przez Johanna Palisę, jako druga z wielu odnalezionych później przez niego. Nazwa planetoidy pochodzi od Meliboi, która była okeanidą i matką króla Likaona w mitologii greckiej.
Orbita[edytuj | edytuj kod]
Planetoida krąży w średniej odległości 3,11 jednostek astronomicznych od Słońca (okres obiegu to 5 lat i 186 dni). Jest obiektem o średnicy ok. 145,4 km (jeden pełny obrót wokół własnej osi wykonuje raz na 15 godzin i 8 minut). Jest największym obiektem rodziny planetoidy Meliboea. Spośród całej rodziny jedynie (791) Ani dorównuje jej rozmiarami.
Składa się najprawdopodobniej z węglanów.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (137) Meliboea w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (137) Meliboea w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Diagram orbity (137) Meliboea w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)