152 mm haubica wz. 1938 (M-10)
 152 mm haubica wz. 1938 (M-10) w Fińskim Muzeum Artylerii | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Zakłady Nr 172 w Motowilisze |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Produkcja seryjna | |
| Wyprodukowano |
1522 szt. |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Kaliber |
152,4 mm |
| Długość lufy |
L/20 |
| Donośność |
12 390 m |
| Prędkość pocz. pocisku |
508 m/s (pocisk o masie 40 kg) |
| Masa |
4550 kg (marszowa) |
| Kąt ostrzału |
od -1° do +65° (w pionie), 50° (w poziomie) |
| Szybkostrzelność |
2-4 strz./min |
| Obsługa |
8-10 osób |
| Prędkość marszowa |
35 km/h (szosy) |
152 mm haubica wz. 1938 (M-10) (ros. 152-мм гаубица образца 1938 года, М-10) – radziecka haubica opracowana w 1938. Produkcję rozpoczęto w 1939 roku w Fabryce nr 172. Do końca roku wyprodukowano 4 egzemplarze, w roku 1940 – 685, a w 1941 – 833. Powstała również pewna liczba egzemplarzy z krótszą lufą, przeznaczonych do zastosowania w czołgach KW-2. Wkrótce po ataku Niemiec w 1941 haubica została wycofana z produkcji. Przyczyny tej decyzji nie są do końca jasne. Wśród możliwych powodów były trudności techniczne związane z produkcją tych dział i potrzeba ograniczenia ilości produkowanych typów do tych najbardziej niezbędnych. Następcą haubicy była 152 mm haubica wz. 1943 (D-1).
Haubice tego typu zdobyte przez wojska niemieckie były przyjęte do uzbrojenia Wehrmachtu pod oznaczeniem 15,2 cm sFH 443(r). Finlandia zdobyła 45 dział w 1941 i zakupiła 57 od Niemiec w 1944, wprowadzając je do służby pod oznaczeniem 152 H/38.