50 złotych 1990
| Dane podstawowe | |
| Emitent | |
|---|---|
| Nominał |
50 złotych |
| Rocznik |
1990 |
| Emisja | |
| Mennica | |
| Nakład |
28 707 000 szt. |
| Data emisji |
2 listopada 1990 |
| Data wycofania |
1 stycznia 1995 |
| Projektant |
Stanisława Wątróbska-Frindt (awers) Ewa Tyc-Karpińska (rewers) |
| Opis fizyczny | |
| Masa |
6,8 g |
| Średnica |
26 mm |
| Materiał |
miedzionikiel MN25 |
| Rant |
gładki |
| Stempel | |
| Uwagi | |
50 złotych 1990 – moneta pięćdziesięciozłotowa, wprowadzona do obiegu 2 listopada 1990 r. zarządzeniem z 16 października 1990 r. (M.P. z 1990 r. nr 38, poz. 302), wycofana z obiegu z dniem denominacji z 1 stycznia 1995 r., rozporządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 (M.P. z 61 r. poz. 541)[1].
Awers[edytuj | edytuj kod]
W centralnym punkcie umieszczono godło – orła w koronie, poniżej rok „1990", dookoła napis „RZECZPOSPOLITA POLSKA”, a pod łapą orła znak mennicy w Warszawie[1].
Rewers[edytuj | edytuj kod]
Na tej stronie monety znajduje się napis „50 ZŁOTYCH”[1].
Nakład[edytuj | edytuj kod]
Moneta została wybita w mennicy w Warszawie, w miedzioniklu, na krążkach o średnicy 26 mm, o masie 6,8 grama, z rantem gładkim, w nakładzie 28 707 000 sztuk[1]. Projektantami byli[1]:
Opis[edytuj | edytuj kod]
Jest pierwszą pięćdziesięciozłotową monetą obiegową nie będącą jednocześnie monetą okolicznościową[2].
Rewers nawiązuje do monet 10 i 20 złotych wzorów 1984 i 1989[2].
W okresie przeddenominacyjnym III Rzeczypospolitej (1990–1994) pięćdziesięciozłotówka z 1990 roku, obok stuzłotówki z 1990 roku, były jedynymi monetami powszechnego obiegu z poprawną nazwą i godłem państwa.
Wersje próbne[edytuj | edytuj kod]
Istnieje wersja tej monety należąca do serii próbnej w niklu z wypukłym napisem „PRÓBA”, wybita w nakładzie 500 sztuk[1].
