Abraham Eiger
| Rabin / רבי | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Cadyk chasydzkiej dynastii Lublin | |
| Okres sprawowania |
1888–1914 |
| Przewodniczący lubelskiego rabinatu | |
| Okres sprawowania |
1907–1910 |
| Wyznanie | |
Rabin Abraham Eiger (hebr. אברהם איגר) - ur. 1846 w Lublinie, zm. 20 stycznia 1914 w Lublinie, drugi cadyk chasydzkiej dynastii Lublin.
Był synem Jehudy Lejba Eigera, założyciela dynastii, wnukiem Salomona Egera oraz prawnukiem Akiwy Egera[1]. Po śmierci ojca w 1888 roku, który był jego nauczycielem, został cadykiem lubelskim. Był także cadykiem w Kraśniku, gdzie jego zwolennicy rywalizowali z chasydami z Góry Kalwarii. Do czasu wyboru na urzędowego rabina lubelskiego Eliasza Klatzkina, w latach 1907-1910 pełnił funkcję przewodniczącego lubelskiego rabinatu. Miał trzech synów: Izraela, Salomona i Meira. Jego następcą został najstarszy syn Izrael Noe Eiger.
Nagrobek[edytuj | edytuj kod]
Jest pochowany w ohelu na nowym cmentarzu żydowskim przy ulicy Unickiej w Lublinie[2]. Macewa Abrahama Eigera, na cmentarzu w Bene Berak, Izrael.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Szeroka 40 w Lublinie (nie istnieje) - Leksykon - Teatr NN [online], teatrnn.pl [dostęp 2020-08-16] (pol.).
- ↑ Kamila KLAUZIŃSKA, Tomasz Krzysztof POLKOWSKI, NIEROZWIĄZANA ZAGADKA JSYDORA SZYKIERA IZ SZADKA I TO, CZEGO MOŻEMY SIĘ Z NIEJ NAUCZYC, „BIULETYN SZADKOWSKI” (13), 2013, s. 110.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marcin Wodziński: Groby cadyków w Polsce. O chasydzkiej literaturze nagrobnej i jej kontekstach. Wrocław: Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej, 1998. ISBN 83-7091-041-6.