Adam Bartnikiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Bartnikiewicz
Data i miejsce urodzenia

1972
Wrocław

Instrumenty

gitara

Gatunki

RAC

Zawód

wokalista, instrumentalista

Powiązania

Adam & Olaf
Predator, Honor, SOL, White Fist, Frankenstein, Godzina Zero, Frankenstein/Hatred

Zespoły
Konkwista 88
Contra Boys

Adam Bartnikiewicz (ur. 1972 we Wrocławiu) – polski wokalista, kompozytor, autor tekstów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1990 roku założył grupę muzyczną Konkwista 88, z którą grał do 2005 roku. W 1997 roku wraz z gitarzystą Olafem Jasińskim z zespołu Honor założył projekt Adam & Olaf, pod którego szyldem wydał album pt. Ziemia Wiecznych Prawd, po czym rozwiązał grupę. W 2003 roku założył zespół Contra Boys, z którym nagrał trzy albumy[1]. W 2007 roku założył projekt Predator, z którym wydał płytę pt. Hunt pod szyldem wytwórni White Noise Records.

Do innych projektów muzycznych Bartnikiewicza należą: S.O.L. („Save Our Land”), White Fist, Frankenstein i Godzina Zero[2][3]. Przygotował też mastering dla metalowej grupy Silent Confusion na ich album „The Gods and the Leaders”.

Pracuje jako realizator dźwięku w telewizji Polsat we Wrocławiu[4]. W pracy zawodowej pracował przy realizacjach telewizyjnych, m.in.:

W 2017 roku pracował przy filmie Twój Vincent jako dźwiękowiec.

Popularność[edytuj | edytuj kod]

Adam Bartnikiewicz jest założycielem zespołu Konkwista 88, który był, obok Honoru, najbardziej znaczącą polską grupą RAC. Zdaniem autorów opracowania Skinheadzi a ultraprawica w krajach Europy Środkowej „Muzycy pochodzący z Wrocławia to właściwie wizytówka polskiego nurtu tej muzyki, a członkowie zespołu z dumą mówią o sobie, iż każdy biały patriota na świecie pytany o Polskę, kojarzy ją z K88. [...] Poprzez uczestnictwo w przeróżnych płytach składankowych grupa zyskała sobie przychylność zwolenników skrajnej prawicy na całym świecie”[5]. Również kwartalnik Nigdy Więcej stwierdza, że „jednym z bardziej znanych przykładów ekspansji skrajnej prawicy jest działalność Adama Bartnikiewicza – byłego lidera Konkwisty 88. Jego późniejsze ansamble – takie jak Predator, Save our Land czy White Fist – są bardziej cenione i znane za granicą niż w rodzinnym kraju. Miernikiem popularności jest fakt dobrze rozwiniętej dystrybucji jego płyt nie tylko w Europie, ale również w Rosji i Stanach Zjednoczonych. Bez problemu znajdziemy tam również recenzje każdej jego produkcji. Pierwsza grupa Bartnikiewicza była doskonale znana poza granicami naszego kraju już w latach 90”[6].

Politolog dr Przemysław Witkowski, na łamach Krytyki Politycznej, zalicza go do „ważnych postaci wrocławskiego środowiska nacjonalistycznego”, podkreślając iż „Adam Bartnikiewicz przez 15 lat istnienia zespołu [Konkwista 88] występował na najważniejszych skinowskich imprezach w Europie”[7]. Wokalista w swych poglądach łączy nacjonalizm z „czystością rasową”. Na zarzuty krytyków związanych z Obozem Narodowo-Radykalnym, iż dla K88 ważniejsza była rasa niż naród, odpowiedział: „czym jest Naród bez czystości rasowej? Naród, który nie posiada tożsamości rasowej i traci swoje białe dziedzictwo! Bo czym jest biały Naród bez białej skóry?”[8].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Konkwista 88, w sekcji Dyskografia.
  • 1997 – Adam & Olaf "Ziemia wiecznych prawd"[9]
  • 2000 – Adam & Olaf "Ziemia wiecznych prawd" (reedycja)
  • 2000 – White Fist "Make a Stand"
  • 2001 – White Fist "Follow The Warrior Way"
  • 2002 – Godzina Zero "Prawo Ulicy"[10]
  • 2003 – S.O.L. "Warmaker"
  • 2005 – White Fist "We Are Ready For The Call"
  • 2005 – S.O.L. "Extreme Solutions"
  • 2006 – Frankenstein "Eye For An Eye"
  • 2006 – S.O.L. "Manhunt"
  • 2007 – Predator "Hunt"
  • 2007 – Frankenstein/Hatred "Sparta"
  • 2008 – S.O.L. "The law belongs to stronger"
  • 2008 – Godzina Zero "To jest mój znak"[10]
  • 2008 – Godzina Zero "Godzina Zero" (winyl)[10]
  • 2009 – Godzina Zero "To jest mój znak" (reedycja)[10]
  • 2013 – Trydent "Tak Daleko, Tak Blisko"[11]
  • 2017 – Harpagan "Nadciąga sztorm".

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Contra Boys w bazie Discogs.com (ang.)
  2. Jacek Harłukowicz, Brunatne kapele sławią Hitlera i Ku Klux Klan. I są nietykalne [online], Tygodnik Wrocław, 21 listopada 2015 (pol.).
  3. Adam Bartnikiewicz w bazie Discogs.com (ang.)
  4. Silent confusion [online], The Natural Battle of Chariots [dostęp 2020-08-21] (pol.).
  5. Skinheadzi a ultraprawica w krajach Europy Środkowej ↓, s. 60.
  6. Wiktor Marszałek. Nazi muzyka PL Export-Import. „Nigdy Więcej”. 21, 2014. Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”. ISSN 1428-0884. 
  7. Przemysław Witkowski: Brunatny Wrocław?. KrytykaPolityczna.pl, 2013-07-02. [dostęp 2020-08-27]. (pol.).
  8. Skinheadzi a ultraprawica w krajach Europy Środkowej ↓, s. 61.
  9. Ziemia Wiecznych Prawd w bazie Discogs.com (ang.)
  10. a b c d Godzina Zero w bazie Discogs.com (ang.)
  11. Godzina zero – to jest mój znak [online], NADSAT Productions [dostęp 2010-02-15] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]