Przejdź do zawartości

Adam Karwowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Karwowski
Adam Ferdynand Karwowski z Karwowa h. Pniejnia (Cwaliny)
Ilustracja
Adam Karwowski w 1925
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1873
Ostrów Wielkopolski

Data i miejsce śmierci

13 września 1933[1][2]
Poznań

Zawód, zajęcie

lekarz dermatolog, wenerolog

Narodowość

polska

Pracodawca

Szpital Miejski w Poznaniu

Rodzice

Stanisław
Maria Pstrokońska

Małżeństwo

Anna Łebińska (1900)[3]

Dzieci

Maria Ludwika (Dziembowska)
Felicja Maria (Krajewska)
Danuta Bronisława[4]
Stanisław Ignacy
Krystyna Elżbieta
Tomasz Jan[3]

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Kawaler Orderu Korony Jugosłowiańskiej Wielki Oficer Orderu Świętego Sawy (Serbia) Komandor Orderu Świętego Sawy (Serbia)
Multimedia w Wikimedia Commons

Adam Ferdynand Karwowski z Karwowa h. Pniejnia (ur. 22 marca 1873 w Ostrowie Wielkopolskim, zm. 13 września 1933 w Poznaniu) – profesor dermatologii i wenerologii Uniwersytetu Poznańskiego, lekarz, pierwszy kierownik Kliniki Dermatologicznej Szpitala Miejskiego w Poznaniu (1921–1933)[1][2], pułkownik lekarz Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława Karwowskiego i Marii Pstrokońskiej. Uczył się w gimnazjum w Żeganiu i Głubczycach, gdzie zdał maturę z odznaczeniem[5]. Studiował medycynę na niemieckojęzycznych uczelniach w Würzburgu, Lipsku, Fryburgu, Monachium, Berlinie, Innsbrucku[5]. Stopień naukowy doktora uzyskał na Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu, z predykatem summa cum laude[5]. Został lekarzem marynarki handlowej i w tej funkcji przebywał w Ameryce Południowej (Brazylia, Chile, Argentyna, Urugwaj) i Afryce (Madagaskar, Republika Natalii)[5]. Po powrocie do Europy studiował dermatologię we Wrocławiu, Fryburgu, Berlinie, Paryżu[5]. Pełnił funkcję sekundariusza w Zakładzie SS. Miłosierdzia w Poznaniu przez czas 1,5 roku, w 1915 został lekarzem naczelnym oddziału dermatologicznego w Szpitalu Miejskim w Poznaniu[5].

W trakcie I wojny światowej został powołany do Armii Cesarstwa Niemieckiego i służył jako ordynariusz wojskowego szpitala dermatologicznego[5]. W 1918 przebywał na froncie francuskim, a pod koniec tego roku został przetransportowany do Poznania z uwagi na ciężką chorobę[5]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 wstąpił do Wojska Polskiego, w którym został awansowany do stopnia majora lekarza, a następnie podpułkownika i mianowany naczelnikiem szpitala wenerycznego w Poznaniu, które to stanowisko pełnił od 1919 do 1921[5]. Równolegle do 1919 był naczelnym lekarzem oddziału skórnego w Szpitalu Miejskim w Poznaniu[5]

Od 1921 do śmierci kierował Kliniką Dermatologiczną Szpitala Miejskiego. Od tego roku wykładał choroby skórne i weneryczne na Uniwersytecie Poznańskim[5]. Na tej uczelni w 1922 habilitował się w zakresie chorób skórnych i wenerycznych, a w 1923 został profesorem nadzwyczajnym[5]. W 1923 została wydana publikacja Adama Karwowskiego pt. O mało dotąd znanych naskórkowych jamkach obrączkowych powstałych z objawami rumienia[6]. W 1925 na Zjeździe Lekarzy i Przyrodników Polskich w Warszawie wyraził swoją niechęć do polityki kas chorych[7].

Był redaktorem naczelnym „Nowin Lekarskich”, dziekanem Wydziału Lekarskiego UP, współzałożycielem Związku Lekarzy Państwa Polskiego, założycielem i prezesem Związku Lekarzy Zachodniej Polski, wiceprezesem i członkiem honorowym Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, członkiem honorowym Jugosłowiańskiego Towarzystwa Dermatologicznego, współtwórcą Związku Lekarzy Słowiańskich i Związ­ku Dermatologów Słowiańskich[3].

Zmarł nagle 13 września 1933 podczas XIV Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Poznaniu[1][5]. 15 września 1933[5] został pochowany na cmentarzu św. Jana Vianneya w Poznaniu.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Budynek przy ul. Skarbowej 9 (obecnie ul. Taczaka, siedziba Okręgu Wielkopolskiego Związku Lekarzy Państwa Polskiego), nazywany był Domem Lekarskim im. Adama Karwowskiego. W 1934 umieszczono na tym budynku tablicę pamiątkową (zniszczona)[3][9].

W 1973 na budynku Szpitala Miejskiego im. J. Strusia umieszczona została tablica upamiętniająca Adama Karwowskiego[3].

W Lesznie nazwisko rodziny Karwowskich zostało nadane jednej z ulic[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Klinika Dermatologiczna, s. 425; on-line: [1]
  2. ↑ a b Wydarzenia (s. 434). Kronika Miasta Poznania 4/1933. [dostęp 2012-07-16].
  3. ↑ a b c d e Andrzej Karwowski: Wielkopolska gałąź rodziny Karwowskich s. 244-246; on-line: [2]
  4. ↑ zmarła cztery miesiące po urodzeniu
  5. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Śp. prof. dr. Adam Karwowski. „Dziennik XIV: Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Poznaniu”, s. 1-2, Nr 4 z 14 września 1933. 
  6. ↑ O mało dotąd znanych naskórkowych jamkach obrączkowych powstałych z objawami rumienia. books.google.pl. [dostęp 2015-03-30].
  7. ↑ Zygmunt Wiśniewski: Lekarze w II Rzeczypospolitej (1) – Strach przed Krankenkasami w: Gazeta Lekarska 12/2005; on-line: link
  8. ↑ M.P. z 1928 r. nr 296, poz. 727 „za wybitne zasługi, położone w powstaniu wielkopolskim”.
  9. ↑ Odsłonięcie tablicy: fot. w: Narodowe Archiwum Cyfrowe
  10. ↑ Ulica Karwowskich w: maps.google.pl

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adam_Karwowski&oldid=74366280”