Wywodzi się z rodziny o znaczących tradycjach sportowych, z której pochodzą m.in. tyczkarz Andrzej Krzesiński i zapaśnik Stanisław Krzesiński. Trenować szermierkę zaczął w szkole podstawowej, jego nauczycielka wychowania fizycznego, Renata Krzykalska-Popek, była florecistką. Ukończył następnie stołeczne Liceum Ogólnokształcące Mistrzostwa Sportowego nr 59 na Bielanach. Został także absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, a także podyplomowych studiów menedżerskich organizacji i zarządzania w sporcie.
Karierę sportową zakończył w 2002. W jej trakcie na mistrzostwach świata, walcząc w drużynie, zdobył złoty medal w 1988 w La Chaux-de-Fonds, srebrne medale w 1990 w Lyonie i w 2001 w Nîmes, brązowe medale w 1993 w Essen, w 1995 w Hadze i w 1999 w Seulu. Na mistrzostwach Europy odnosił drużynowe (srebrny medal w 1998 w Płowdiwie, brązowe medale w 1999 w Bolzano i w 2001 w Koblencji), ale również indywidualne – w tym 1. miejsce w 1997 w Gdańsku, 2. miejsce w 2001 w Koblencji i 3. miejsce w 1991 w Wiedniu. Trzykrotnie startował na letnich igrzyskach olimpijskich. Indywidualnie zajmował miejsca poza pierwszą dwudziestką – był klasyfikowany na miejscach 44. w Barcelonie (1992), 27. w Atlancie (1996) i 26. w Sydney. Dwukrotnie zdobywał natomiast medale olimpijskie w drużynie – brązowy w Barcelonie i srebrny w Atlancie. Podczas ostatniego występu drużyna z jego udziałem zajęła 4. miejsce. Był również parokrotnie mistrzem i wicemistrzem Polski.
