Andrzej Krzesiński (lekkoatleta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Krzesiński
Data i miejsce urodzenia

1 października 1927
Białobrzegi

Wzrost

178 cm

Informacje klubowe
Klub

Skra Warszawa

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Gdańsk 1959 skok o tyczce
srebro Kraków 1950 skok o tyczce
srebro Wrocław 1952 skok o tyczce
srebro Zabrze 1956 skok o tyczce
srebro Bydgoszcz 1958 skok o tyczce
srebro Olsztyn 1960 skok o tyczce
srebro Warszawa 1962 skok o tyczce
brąz Gdańsk 1949 skok o tyczce
brąz Łódź 1955 skok o tyczce
brąz Poznań 1957 skok o tyczce
Halowe mistrzostwa Polski
złoto Poznań 1951 skok o tyczce
srebro Przemyśl 1950 skok o tyczce

Andrzej Lech Krzesiński (ur. 1 października 1927 w Białobrzegach) – polski lekkoatleta tyczkarz, później trener lekkoatletyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Startował w igrzyskach olimpijskich w Rzymie 1960, gdzie zajął 12. miejsce w skoku o tyczce. Był też uczestnikiem mistrzostw Europy w Sztokholmie 1958 (10. miejsce).

Zdobył mistrzostwo Polski na otwartym stadionie w 1959 i w hali w 1951. Osiem razy był wicemistrzem Polski (na stadionie): w skoku o tyczce w 1950, 1952, 1956, 1958, 1960 i 1962 oraz w dziesięcioboju w 1950 i 1951.

Po zakończeniu kariery zawodniczej został szkoleniowcem lekkoatletów. Był trenerem reprezentacji polskich tyczkarzy na olimpiadzie w Moskwie w 1980 r. Po wielkim sukcesie odniesionym na tych igrzyskach - złoto Władysława Kozakiewicza i srebro Tadeusza Ślusarskiego i powrocie do kraju, nieoczekiwanie został zwolniony z funkcji trenera i skierowany do „pracy za biurkiem” na Torwarze. Nie mając możliwości dalszego szkolenia, choć odbierał to jako rodzaj zesłania, podjął tę pracę. Na tym urzędniczym stanowisku czuł się źle i niebawem postanowił wyjechać z Polski. Z wielkim trudem uzyskał paszport i przed stanem wojennym wyjechał wpierw do Wielkiej Brytanii, a 1 kwietnia 1982 r. wylądował w USA. Tam w ciągu 7 dni przyznano mu „zieloną kartę” i szybko wykorzystano jego umiejętności szkoleniowe. W USA przez 19 kolejnych lat Andrzej Krzesiński trenował amerykańskich tyczkarzy.

W 2001 z żoną Elżbietą Krzesińską – mistrzynią olimpijską z Melbourne, wrócił na stałe do Polski, do Warszawy.

Jego podopiecznymi byli m.in. Tadeusz Ślusarski, Wojciech Buciarski, Kory Tarpening, Tim Bright.

Był zawodnikiem m.in. Spójni Gdańsk i Skry Warszawa.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]