Andrzej Kobylański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Kobylański
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1970
Ostrowiec Świętokrzyski

Wzrost

181 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1988–1989 KSZO Ostrowiec Świętokrzyski
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1992 Siarka Tarnobrzeg 14 (5)
1993 1. FC Köln 12 (1)
1993–1994 Tennis Borussia Berlin 10 (0)
1994–1995 Hannover 96 39 (11)
1996–1997 Waldhof Mannheim 55 (16)
1997–1998 Widzew Łódź 33 (8)
1998–2000 Hannover 96 50 (10)
2000–2003 Energie Cottbus 78 (7)
2003–2004 Wisła Płock 23 (3)
2004–2005 Wuppertaler SV 7 (0)
2005–2008 Rot-Weiß Bad Muskau
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–1993  Polska 6 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Barcelona 1992 Piłka nożna

Andrzej Kobylański (ur. 31 lipca 1970 roku w Ostrowcu Świętokrzyskim) – piłkarz grający na pozycji pomocnika, reprezentant Polski, srebrny medalista olimpijski z Barcelony.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę rozpoczynał w sezonie 1988/1989 występując w zespole KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. Następnie grał w Siarce Tarnobrzeg (sprowadzony tam przez trenera Janusza Gałka[1]), 1. FC Köln, Tennis Borussia Berlin, Hannover 96, Widzewie Łódź, SV Waldhof Mannheim, Energie Cottbus i Wiśle Płock. Przed sezonem 2004/2005 przeniósł się do Wuppertaler SV. Od sezonu 2005/06 występował w niemieckim SV Rot-Weiß Bad Muskau. Z reprezentacją olimpijską Polski zdobył wicemistrzostwo olimpijskie w Barcelonie w 1992.

W styczniu 2013 został dyrektorem sportowym w Koronie Kielce.

Jego syn Martin (ur. 1994) także został piłkarzem.

Reprezentacja Polski[edytuj | edytuj kod]

l.p. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 18 listopada 1992 Iława  Łotwa
1-0
towarzyski
90'
2. 26 listopada 1992 Buenos Aires  Argentyna
0-2
towarzyski
90'
3. 29 listopada 1992 Montevideo  Urugwaj
1-0
towarzyski
do 84'
4. 1 lutego 1993 Nikozja  Cypr
0-0
towarzyski
90'
5. 3 lutego 1993 Ramat Gan  Izrael
0-0
towarzyski
do 82'
6. 13 kwietnia 1993 Radom  Finlandia
2-1
towarzyski
90'

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Na dwóch frontach. rp.pl, 2016-12-18. [dostęp 2018-07-12].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]