Przejdź do zawartości

Dariusz Adamczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dariusz Adamczuk
Data i miejsce urodzenia

21 października 1969
Szczecin

Wzrost

180 cm

Pozycja

obrońca, pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1987−1992 Pogoń Szczecin
1993 Eintracht Frankfurt 5 (0)
1993 Dundee F.C. 11 (1)
1994 Udinese Calcio 2 (0)
1994−1995 CF Os Belenenses 5 (0)
1995 Pogoń Szczecin 6 (0)
1996−1999 Dundee F.C. 103 (8)
1999−2001 Rangers F.C. 13 (0)
2001 Wigan Athletic F.C. 3 (0)
2002 Rangers F.C. 0 (0)
2006−2007 Pogoń Szczecin Nowa
2009−2012 Pogoń II Szczecin
2012−2016 Mewa Resko 65 (14)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–1999  Polska 11 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Barcelona 1992 Piłka nożna

Dariusz Adamczuk (ur. 21 października 1969 w Szczecinie) – polski piłkarz grający na pozycji obrońcy i pomocnika, reprezentant Polski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczynał w sezonie 1987/1988 w zespole Pogoni Szczecin. Następnie grał w Eintrachcie Frankfurt, Dundee F.C., Udinese Calcio, CF Os Belenenses, Pogoni, ponownie Dundee F.C. Przed sezonem 1999/2000 przeniósł się do Rangers, skąd został na rundę jesienną sezonu 2001/2002 wypożyczony do Wigan Athletic F.C. W rundzie wiosennej powrócił do Glasgow, gdzie spędził jeszcze dwa sezony, ale nie rozegrał już żadnego meczu. Karierę zawodową zakończył w 2002.

Jest dwukrotnym zdobywcą Pucharu Szkocji (1999/2000, 2001/2002) oraz mistrzem Szkocji (1999/2000) z Rangers.

W polskiej ekstraklasie rozegrał 49 spotkań, bez strzelonego gola.

W 2006 na jeden sezon powrócił na boisko – wraz z Grzegorzem Matlakiem był współzałożycielem i zawodnikiem drużyny piłkarskiej Pogoń Szczecin Nowa, która występowała w B-klasie. Następnie, do czerwca 2008, był wiceprezesem zarządu Pogoni Szczecin. 20 czerwca 2010 w wyniku braków kadrowych II zespołu Pogoni Szczecin spowodowanych młodzieżowymi mistrzostwami Polski, wystąpił jako kapitan w meczu z Masovią Maszewo. Opuścił boisko w 63 min z powodu kontuzji.

W latach 2012–2016 występował w grającej najpierw w A-klasie, a następnie w klasie okręgowej Mewie Resko, strzelając 14 bramek w 65 meczach.

Pełni funkcję szefa pionu sportowego oraz prezesa Akademii Piłkarskiej Pogoni Szczecin. W kwietniu 2021 został członkiem zarządu klubu[1].

Reprezentacja Polski

[edytuj | edytuj kod]

Z reprezentacją Polski zdobył wicemistrzostwo olimpijskie w Barcelonie w 1992, jednak w meczu finałowym z Hiszpanią pauzował z powodu żółtych kartek. W kadrze narodowej wystąpił w 11 meczach i zdobył 1 gola w 36 minucie eliminacyjnego meczu do mistrzostw świata w 1994, przeciwko Anglii (29 maja 1993, 1-1).

lp. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 19 maja 1992 Salzburg  Austria 4-2
towarzyski
90'
2. 26 sierpnia 1992 Jakobstad  Finlandia 0-0
towarzyski
od 55'
3. 14 października 1992 Rotterdam  Holandia 2-2
elim. MŚ 1994
90'
Żółta kartka
4. 13 kwietnia 1993 Radom  Finlandia 2-1
towarzyski
90'
5. 29 maja 1993 Chorzów  Anglia 1-1
elim. MŚ 1994
90' Gol
6. 8 września 1993 Londyn  Anglia 0-3
elim. MŚ 1994
do 78'
Żółta kartka
7. 27 października 1993 Stambuł  Turcja 1-2
elim. MŚ 1994
90'
8. 17 listopada 1993 Poznań  Holandia 1-3
elim. MŚ 1994
90'
Żółta kartka
9. 3 marca 1999 Warszawa  Armenia 1-0
towarzyski
od 46'
10. 31 marca 1999 Chorzów  Szwecja 0-1
elim. Euro 2000
od 83'
Żółta kartka
11. 18 sierpnia 1999 Warszawa  Hiszpania 1-2
towarzyski
do 88'
Żółta kartka

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmiany w zarządzie Pogoni. 90minut.pl, 2021-04-08. [dostęp 2021-04-08]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]