Adela Styczyńska
Data i miejsce urodzenia |
7 listopada 1923 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
14 listopada 2018 |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia powieści angielskiej, nowela angielska i amerykańska[1] | |
Alma Mater | |
Profesura |
1988[1] |
Adela Styczyńska (ur. 7 listopada 1923 w Wilnie[2], zm. 14 listopada 2018 w Łodzi) – polska filolog angielska, literaturoznawczyni, profesor nauk humanistycznych (1988).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Przed II wojną światową była uczennicą Gimnazjum im. Elizy Orzeszkowej w Wilnie, następnie uczestniczyła w tajnym nauczaniu; egzamin dojrzałości złożyła w 1945 przed Państwową Komisją Weryfikacyjną w Bydgoszczy, następnie podjęła studia z zakresu filologii angielskiej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (w pierwszym roczniku powojennym). Od 1946 była równocześnie asystentem w Katedrze Filologii Angielskiej, a także studiowała równolegle filologię romańską[2]. Studia anglistyczne ukończyła w 1950, broniąc pracy The Dramatic Structures of Conrad’s Novels. Po likwidacji katedry w 1951 pracowała na UMK jako lektor języka angielskiego, na Wydziale Humanistycznym, Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym i Wydziale Sztuk Pięknych UMK[3]. W 1965 obroniła na Uniwersytecie Łódzkim pracę doktorską The Realism of Thomas Hardy’s Novels napisaną pod kierunkiem Witolda Ostrowskiego[2]. Od 1966 pracowała jako starszy wykładowca na Uniwersytecie Łódzkim. W latach 1968–1969 korzystała ze stypendium Fulbrighta, studiowała na State University of New York w Stonybrook[2][4]. W 1976 uzyskała na Uniwersytecie Łódzkim stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy The Art of Henry James’s Nouvelle – Study of Theme and Form i następnie została mianowana docentem[2]. W latach 1981–1983 i 1987-1988 kierowała Katedrą Literatury Angielskiej i Amerykańskiej, w latach 1986-1987 była kuratorem Zakładu Językoznawstwa Stosowanego[2][5]. W 1988 otrzymała tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych[1]. Poza pracą doktorską i pracą habilitacyjną wydała także monografię Dickens the Moralist and Artist. The Novels of 1850-1860 (1988). W 1994 przeszła na emeryturę[5].
Od 1965 była członkiem Towarzystwa Naukowego w Toruniu, od 1981 Łódzkiego Towarzystwa Naukowego[5].
W 1973 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, w 1984 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].
Zmarła 14 listopada 2018[6] w Łodzi.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Prof. Adela Styczyńska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-11-25] .
- ↑ a b c d e f Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945-1994. Materiały do biografii, wyd. UMK, Toruń 1995, s. 655
- ↑ Adela Styczyńska Anglistyka i romanistyka na UMK (1945-1951), w: Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Wspomnienia pracowników, wyd. UMK, Toruń 1995, s. 312
- ↑ Kronika Uniwersytetu Łódzkiego. Profesor Adela Styczyńska. [dostęp 2018-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-26)].
- ↑ a b c d Złota księga nauki polskiej. Naukowcy zjednoczonej Europy 2006, wyd. Mastermedia sp. z o.o. i wyd. Helion, Gliwice 2006, s. 783-784
- ↑ Zmarła prof. dr hab. Adela Styczyńska. Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. [dostęp 2018-11-25].
- Polscy angliści
- Absolwenci Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
- Urodzeni w 1923
- Wykładowcy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
- Wykładowcy Uniwersytetu Łódzkiego
- Członkowie Łódzkiego Towarzystwa Naukowego
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Zmarli w 2018
- Ludzie urodzeni w Wilnie