Przejdź do zawartości

Adolf Ryszka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adolf Ryszka
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1935
Popielów

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 1995
Warszawa

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo

Ważne dzieła

Cykl „Niewinne”

Grób Adolfa Ryszki na Powązkach w Warszawie, 23 lipca 2008
Rzeźba Adolfa Ryszki Sarkofag w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku

Adolf Ryszka (ur. 5 lutego 1935 w Popielowie – obecna dzielnica Rybnika, zm. 28 kwietnia 1995 w Warszawie[1]) – rzeźbiarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1953–1957 uczył się w Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem. Po zdaniu matury rozpoczął studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Jerzego Jarnuszkiewicza. Studia ukończył w 1962 roku. W 1965 roku został członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP).

W roku 1972 ożenił się z Jasną Strzałkowską. W latach 1980–82 był prezesem Rady Artystycznej Sekcji Rzeźby Zarządu Głównego ZPAP. Od roku 1983 kierował Zakładem Rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W marcu 1995 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera AII-12-11)[2].

Etapy twórczości

[edytuj | edytuj kod]
  • 1965-1986 - Cykl „Niewinne”
  • 1966-1978 - Cykl portretów Pablo Casalsa
  • 1965-1985 - Cykl „Fotele”
  • 1970-1977 - Cykl „Kroczący”
  • 1980-1995 - Cykl „Sarkofagi”
  • 1981-1994 - Cykl „Hełmy”
  • 1973-1995 - rzeźby ceramiczne
  • 1970-1995 - medale i plakiety

Medale

[edytuj | edytuj kod]
  • 1970 - Pablowi Casalsowi
  • 1970 - Podróż
  • 1970 - Los dzieci
  • 1971 - Ziarno
  • 1971 - Dzieciom
  • 1971 - Muzyka
  • 1973 - Poeta
  • 1973 - Kopernik
  • 1973 - Tchnienie
  • 1974 - Wychodzi
  • 1976 - Ocalcie mój dom
  • 1977 - Fuga
  • 1978 - Muzeum Azji i Pacyfiku
  • 1978 - Portret Zenona Żebrowskiego
  • 1984 - Postać tajemnicza
  • 1988 - Ikar
  • 1989 - Przeciw wojnie
  • 1990 - W obronie dzieci

Ważniejsze wystawy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1966: Galeria Współczesna, Warszawa
  • 1967: Galeria w Teatrze Wielkim, Warszawa
  • 1968: Galeria BWA w Zakopanem
  • 1969: Salon BWA w Gdyni
  • 1970: Galeria Kordegarda w Warszawie
  • 1979: Galeria BWA w Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie
  • 1981: Galeria BWA w Zamościu
  • 1982: Biennale w Wenecji, Pawilon Polski (z Janem Kuczem)
  • 1988: Pawilon SARP w Warszawie
  • 1994: Galeria Zachęta w Warszawie
  • 1994: Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Festiwal Sztuk Pięknych w Warszawie - brązowy medal i nagroda III stopnia Ministra Kultury i Sztuki (1966)
  • III Festiwal Sztuk Pięknych w Zachęcie - złoty medal za prace medalierskie i wyróżnienie za rzeźbę (1970)
  • V Festiwal Sztuk Pięknych w Zachęcie - srebrny medal za zestaw prac medalierskich (1974)
  • IV Międzynarodowe Biennale Małych Form w Mücsarnok w Budapeszcie - nagroda (1978)
  • Nagroda im. Brata Alberta za pomnik ku czci franciszkanina Władysława Żebrowskiego w Japonii (1979)
  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za cykl portretów P. Casalsa (1981)
  • Asian-European Art Biennale, Ankara - Nagroda Prezydenta Atatürka i złoty medal w dziale rzeźby (1986)
  • Nagrody Rektora Uniwersytetu Mikołaja Kopernika za osiągnięcia naukowe i artystyczne (1988-1994)
  • Nagroda l stopnia Rektora Uniwersytetu Mikołaja Kopernika za całokształt osiągnięć artystycznych (1995)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adolf Ryszka [online], desa.pl [dostęp 2019-10-20].
  2. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 99. ISBN 83-60353-11-5.