Agnès Pannier-Runacher
| |
| Data i miejsce urodzenia |
19 czerwca 1974 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, urzędniczka państwowa, menedżer |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
minister transformacji energetycznej (2022–2024) |
Agnès Pannier-Runacher (ur. 19 czerwca 1974[1] w Paryżu) – francuska polityk, urzędniczka państwowa i menedżer, sekretarz stanu, minister delegowany, a w latach 2022–2024 minister transformacji energetycznej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwentka HEC Paris, ukończyła także Instytut Nauk Politycznych w Paryżu oraz École nationale d’administration[1]. W 2000 została urzędniczką w głównej inspekcji finansowej IGF. W latach 2003–2006 kierowała gabinetem dyrektora generalnego „Assistance publique – Hôpitaux de Paris”, instytucji zarządzającej siecią paryskich szpitali. Następnie do 2008 był zastępczynią dyrektora instytucji finansowej Caisse des dépôts et consignations, odpowiadała za finanse i strategię. W 2008 brała udział w organizacji funduszu inwestycyjnego Fonds stratégique d'investissement, weszła w skład jego komitetu wykonawczego[1]. Przeszła później do sektora prywatnego. W latach 2011–2013 zajmowała dyrektorskie stanowisko w przedsiębiorstwie z branży samochodowej Faurecia. Później była zastępczynią dyrektora generalnego operatora ośrodków narciarskich Compagnie des Alpes[1].
Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach ugrupowania La République en marche[2]. W 2020 dołączyła również do stowarzyszonej z LREM partii Territoires de progrès skupiającej lewicowych stronników Emmanuela Macrona[3].
W październiku 2018 w drugim rządzie Édouarda Philippe’a została sekretarzem stanu przy ministrze gospodarki i finansów[4]. W lipcu 2020 w nowo utworzonym gabinecie Jeana Castex powołana na stanowisko ministra delegowanego do spraw przemysłu (przy ministrze gospodarki, finansów i odnowy gospodarczej)[5]. W maju 2022 objęła urząd ministra transformacji energetycznej w rządzie Élisabeth Borne[6]. Utrzymała tę funkcję także przy rekonstrukcji gabinetu z lipca 2022[7]. Zakończyła urzędowanie w styczniu 2024. Powróciła do administracji rządowej w następnym miesiącu; w gabinecie Gabriela Attala objęła wówczas funkcję ministra delegowanego przy ministrze rolnictwa i suwerenności żywnościowej[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Agnès Pannier-Runacher. gouvernement.fr. [dostęp 2022-05-22]. (fr.).
- ↑ Wladimir Garcin-Berson et Tristan Quinault-Maupoil: Agnès Pannier-Runacher, de la Compagnie des Alpes à Bercy. lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2022-05-22]. (fr.).
- ↑ Jérôme Lefilliâtre, Sébastien Tronche: Les ailes gauche de LREM recrutent au gouvernement. liberation.fr, 9 grudnia 2020. [dostęp 2022-05-22]. (fr.).
- ↑ Remaniement: Emmanuel Macron s'exprimera ce soir à 20h. lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2022-05-22]. (fr.).
- ↑ Remaniement: qui sont les ministres du gouvernement Castex. lefigaro.fr, 6 lipca 2020. [dostęp 2022-05-22]. (fr.).
- ↑ Annonce de la composition du Gouvernement. elysee.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-22]. (fr.).
- ↑ La nomination du Gouvernement d’Élisabeth Borne. gouvernement.fr, 4 lipca 2022. [dostęp 2022-07-04]. (fr.).
- ↑ La nomination du gouvernement du Premier ministre Gabriel Attal. gouvernement.fr, 8 lutego 2024. [dostęp 2024-02-09]. (fr.).
