Przejdź do zawartości

Akara pomarańczowopłetwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Akara pomarańczowopłetwa
Andinoacara rivulatus
(Günther, 1860)[1][2]
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

okoniokształtne

Rodzina

pielęgnicowate

Podrodzina

Cichlinae

Rodzaj

Andinoacara

Gatunek

akara pomarańczowopłetwa

Synonimy
  • Acara aequinoctialis Regan, 1905[2]
  • Acara azurifer (Fowler, 1911)
  • Aequidens azurifer Fowler, 1911[2]
  • Aequidens rivulatus (Günther, 1860)[3]
  • Chromis rivulata Günther, 1860[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Akara pomarańczowopłetwa (Andinoacara rivulatus) – endemiczny gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae). Bywa hodowana w akwariach.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Występuje na terenie Ameryki Południowej od dorzecza rzeki Esmeraldas w północno-zachodnim Ekwadorze po dorzecze Tumbes w północno-zachodnim Peru[2].

Głowa dość duża, z pyskiem o grubych wargach. Oczy duże, źrenice są obramowane złotym kolorem. Ubarwienie głowy i przedniej części tułowia jest jasnobrązowe. W okolicy ust oraz na pokrywach skrzelowych występują nieregularne pasy i kropki. W środkowej części zielonkawo-niebieskawego tułowia przebiegają dwie pionowe pręgi, które w górnej części połączone są czarną kropką. Na pozostałej powierzchni ciało pokryte jest zielonymi i niebieskimi kropkami. Kolor płetw granatowy, fioletowy.

Zachowanie zróżnicowane: od spokojnego do bardzo agresywnego.

Osiąga do 30 cm[5] długości.

Samiec większy, ma dłuższe zakończenie płetwy grzbietowej i odbytowej. Na płetwie grzbietowej, od jej drugiej części jak i na końcu płetwy ogonowej występuje pomarańczowa obwódka. Na czole w części nad oczami występuje guz tłuszczowy. W chwili silniejszego podniecenia kolor czoła zmienia się z brązowego na kakaowy.

Samica słabiej ubarwiona, mniejsza, płetwy zakończone okrągło. W okresie tarła widoczne jest grube pokładełko.

Warunki hodowlane

[edytuj | edytuj kod]
Zalecane warunki w akwarium
Zbiornik duży, minimum 150 cm, gęsto obsadzony roślinami
Temperatura wody 24–26 °C
Twardość wody średnia do twardej
10 do 20°n
Skala pH ok. 6,5–7,5
Pokarm wszystkożerna, żywy i suchy

Pokarm

[edytuj | edytuj kod]

Jest mało wybredna, wymaga jednak dostarczenia pokarmu dużego względem swojego ciała. Na pokarm mięsny składają się: rureczniki, rozwielitki, skrobane mięso wołowe.
Dobrym suchym pokarmem są płatki owsiane.

Obsada roślinna

[edytuj | edytuj kod]

W akwarium lubią przebywać w słabym, rozproszonym świetle, w cieniu gęsto posadzonych roślin z rodzaju Echinodorus i Cryptocoryne. Rośliny należy zabezpieczyć przed wykopaniem, gdyż ryby poszukując pokarmu przekopują dno.

Rozród

[edytuj | edytuj kod]

Stroną aktywniejszą podczas tarła jest samica. Na wyczyszczonym przez nią kamieniu składa ikrę partiami w kolorze złocistym po kilka sztuk, która jest natychmiast zapładniana przez samca. Liczba jajeczek 200–350 sztuk.

Potomstwem opiekują się obydwoje rodzice. Samica ikrą, samiec pilnuje okolicy. Wylęg narybku następuje po 3–4 dniach, zostaje on natychmiast przenoszony do wcześniej przygotowanego dołka, gdzie przebywa kolejnych 5 dni. Po tym czasie zaczyna samodzielnie pływać.

Pierwszym pokarmem dla narybku jest drobny plankton, drobne nicienie, larwy widłonogów i larwy solowca, żółtko jaja kurzego ugotowanego na twardo (małe porcje), mleko w proszku.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 6 września 2023 [dostęp 2023-10-02] (ang.).
  2. a b c d Andinoacara rivulatus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 2023-10-02]
  3. a b Aequidens rivulatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2023-10-02] (ang.).
  4. Andinoacara rivulatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Wally Kahl, Burkard Kahl, Dieter Vogt, Atlas ryb akwariowych, Henryk Garbarczyk (tłum.), Eligiusz Nowakowski (tłum.), Warszawa: Delta W-Z, 2000, ISBN 83-7175-260-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]