Alain Daniélou

Alain Daniélou
Pseudonim	Shiva Sharan
Data i miejsce urodzenia	4 października 1907 ; Neuilly-sur-Seine
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	27 stycznia 1994 ; Lozanna
Gatunki	muzyka ludowa
Zawód	indolog, etnomuzykolog
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alain Daniélou, pseudonim Shiva Sharan^[1]^[2] (ur. 4 października 1907 w Neuilly-sur-Seine^[1]^[2]^[3], zm. 27 stycznia 1994 w Lozannie^[2]^[3]^[4]) – francuski indolog i etnomuzykolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem ministra Charles’a Daniélou i bratem kardynała Jeana Daniélou^[5]. Ukończył Collège Sainte-Croix w Neuilly-sur-Seine oraz St. John’s College w Annapolis w stanie Maryland^[1]. Do grona jego nauczycieli należeli Charles Panzéra i Max d’Ollone^[2]. W 1932 roku odbył podróż do Afryki Północnej i Azji^[1]^[2]. W latach 1935–1949 studiował sanskryt, filozofię, religię i muzykę hinduską na Hindu University w Benares^[1]^[3], następnie od 1949 do 1954 roku był wykładowcą tej uczelni^[1]^[4]. Poznał Rabindranatha Tagore, który zatrudnił go w swojej szkole w Santiniketan^[2]. W latach 1954–1956 kierował należącym do Towarzystwa Teozoficznego Research Centre i Adyar Library w Madrasie, od 1956 do 1959 roku był profesorem Institut Français d’Indologie w Pondicherry^[1]^[4]^[5]. Od 1959 roku był członkiem École française d’Extrême-Orient^[1]^[4]^[5]. W Indiach dokonał konwersji na śiwaizm^[2]. Pobierał nauki u hinduskiego przywódcy duchowego Swami Karpatri^[2]^[5] i tłumaczył jego pisma^[2]. W 1960 roku został radcą Międzynarodowej Rady Muzyki UNESCO^[1]. W latach 1963–1975 był dyrektorem International Institute for Comparative Music Studies w Berlinie i Wenecji^[1]^[5]. Był autorem ponad 30 publikacji poświęconych Indiom, ich muzyce, filozofii i religii^[2].

W 1981 roku otrzymał nagrodę Międzynarodowej Rady Muzyki UNESCO^[2]. W 1992 roku został członkiem Indian National Academy of Music, Dance and Theater^[2]. Odznaczony został krzyżem kawalerskim (1967) i krzyżem oficerskim (1993) Legii Honorowej, krzyżem oficerskim Orderu Narodowego Zasługi (1974) i krzyżem komandorskim Orderu Sztuki i Literatury (1985)^[3].

(na podstawie materiałów źródłowych^[4])

Introduction to the Study of Musical Scales (Londyn 1943)
Northern Indian Music (2 tomy, Kalkuta 1949 i 1953; 2. wydanie pt. The Ragas of Northern Indian Music 1968)
La Musique du Cambodge et du Laos (Pondicherry 1957)
Traité de musicologie comparée (Paryż 1959)
Purānas: Textes des Purānas sur la theorié musicale (Pondicherry 1959)
Bharaia, Muni, Le Gitālamkāra (Pondicherry 1960)
Inde (Paryż 1966)
Sémantique musicale (Paryż 1967)
La Situation de la musique et des musiciens dans les pays d’orient (Florencja 1971)

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 338. ISBN 83-224-0223-6.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Constance A. Jones, James D. Ryan: Encyclopedia of Hinduism. New York: Facts on File, 2007, s. 118–119. ISBN 978-0-8160-5458-9.
↑ ^a ^b ^c ^d Mervyn McLean: Pioneers of Ethnomusicology. Coral Springs: Llumina Press, 2006, s. 129. ISBN 1-59526-596-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 788. ISBN 0-02-865527-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Dictionnaire des orientalistes de langue française. Paris: Éditions Karthala, 2012, s. 271. ISBN 978-2-8111-0790-1.