Alberto Garzón

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alberto Garzón
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 października 1985
Logroño

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

minister ds. konsumentów (2020–2023)

Partia

Zjednoczona Lewica

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons

Alberto Carlos Garzón Espinosa (ur. 9 października 1985 w Logroño[1]) – hiszpański polityk, działacz komunistyczny, lider Zjednoczonej Lewicy (IU), poseł do Kongresu Deputowanych, w latach 2020–2023 minister ds. konsumentów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył ekonomię na Universidad de Málaga, odbył studia podyplomowe na Uniwersytecie Complutense w Madrycie. Został działaczem młodzieżówki Komunistycznej Partii Hiszpanii i federacyjnej Zjednoczonej Lewicy (wszedł w skład sekretariatu krajowego IU), a także aktywistą inicjatywy ATTAC[2].

W 2011 po raz pierwszy wybrany w skład niższej izby Kortezów Generalnych[1]. W 2015 został kandydatem komunistów na urząd premiera[3]. W wyborach w tymże roku jako jeden z dwóch przedstawicieli IU wszedł w skład Kongresu Deputowanych[4]. W 2016 powołany na koordynatora generalnego Zjednoczonej Lewicy[5]. W przedterminowych wyborach w tym samym roku jego ugrupowanie współtworzyło koalicję wyborczą z Podemos, a Alberto Garzón z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[6]. Mandat poselski utrzymywał także w wyborach w kwietniu 2019[7] i listopadzie 2019[8].

W styczniu 2020 objął urząd ministra do spraw konsumentów w drugim rządzie Pedra Sáncheza[9][10]. W listopadzie 2023 zrezygnował ze stanowiska koordynatora generalnego IU[11]. W tym samym miesiącu zakończył pełnienie funkcji rządowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Garzón Espinosa, Alberto. congreso.es. [dostęp 2016-07-02]. (hiszp.).
  2. ↑ Alberto Garzón. izquierda-unida.es. [dostęp 2016-07-02]. (hiszp.).
  3. ↑ Alberto Garzón, elegido candidato de IU a presidente del Gobierno. eitb.eus, 21 lutego 2015. [dostęp 2016-07-02]. (hiszp.).
  4. ↑ Listado de los diputados electos en los comicios de hoy. elconfidencial.com, 21 grudnia 2015. [dostęp 2016-07-02]. (hiszp.).
  5. ↑ Las bases de Izquierda Unida dan a Alberto Garzón el aval para pilotar el partido. elpais.com, 30 maja 2016. [dostęp 2016-07-02]. (hiszp.).
  6. ↑ El nuevo Congreso cambia a 43 diputados. elmundo.es, 27 czerwca 2016. [dostęp 2016-07-02]. (hiszp.).
  7. ↑ Un Congreso casi paritario: estos son los nombres de los nuevos diputados por provincias. elespanol.com, 29 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-29]. (hiszp.).
  8. ↑ Estos son los 350 diputados elegidos el 10-N para el nuevo Congreso. servimedia.es, 11 listopada 2019. [dostęp 2019-11-11]. (hiszp.).
  9. ↑ Pedro Sánchez presenta a los 22 miembros del primer Gobierno de coalición de la democracia española. lamoncloa.gob.es, 12 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-13]. (hiszp.).
  10. ↑ Pedro Sánchez asiste a la promesa de los miembros del Ejecutivo ante el Rey. lamoncloa.gob.es, 13 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-13]. (hiszp.).
  11. ↑ Paula Chouza: Alberto Garzón anuncia en una carta a la militancia que deja la dirección de Izquierda Unida. elpais.com, 17 listopada 2023. [dostęp 2023-11-20]. (hiszp.).
Drugi rząd Pedra Sáncheza (2020–2023)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alberto_Garzón&oldid=71911361”