Aleiodes abdominalis

Aleiodes abdominalis
Cresson, 1869
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	błonkoskrzydłe
Podrząd	stylikowce
Rodzina	męczelkowate
Podrodzina	Rogadinae
Rodzaj	Aleiodes
Gatunek	Aleiodes abdominalis

Aleiodes abdominalis – gatunek błonkówki z rodziny męczelkowatych.

Budowa ciała

Osiąga 6–8 mm długości. Otwór gębowy okrągły. Pole malarne dłuższe niż szerokość żuwaczek u podstawy. Czułki składają się z 54–63 segmentów. Przyoczka małe, odległość między okiem a przyoczkiem bocznym wyraźnie większa niż jego średnica. Średnia długość przedplecza mniejsza niż odległość między przyoczkiem bocznym a żeberkiem potylicznym. Mezopleuron gładki. Pierwszy tergit metasomy węższy u podstawy i szerszy na końcu, zaś trzeci jest żebrowany w przedniej części i gładki dalej. U samców 4–6 tergit metasomy pokryty gęstymi włoskami. U samic koniec metasomy nie jest zwężony (dymorfizm płciowy). Koniec goleni tylnych odnóży bez rzędu sztywnej szczecinki wzdłuż wewnętrznej krawędzi. Pazurki stóp silnie grzebieniaste na całej długości. Żyłka Żyłka 1cu-a w przednim skrzydle znajduje się w mniejszej odległości od żyły M niż trzy jej długości. Żyłka Rs w tylnym skrzydle lekko zakrzywiona w dół. Żyłka m-Cu w tylnym skrzydle obecna.

Ubarwienie cała przeważnie dwukolorowe, pomarańczowo-czarne. Głowa i metasoma czarne, pierwsze trzy tergity metasomy pomarańczowe, pozostałe ubarwione zmiennie – pomarańczowo bądź czarno. Pokrywka skrzydłowa żółta. Czułki oraz nogi pomarańczowe. stopy tylnych odnóży pomarańczowe do ciemnobrązowych. Skrzydła lekko pigmentowane.

Zasięg występowania

Gatunek ten występuje we wschodniej części Ameryki Północnej od Quebecu i Ontario w Kanadzie na płn., po Karolinę Północną na płd. i Dakotę Południową i Arizonę na zach. Częstszy we wschodniej części zasięgu.

Biologia i ekologia

Aleiodes abdominalis jest wewnętrznym parazytoidem larw ciem z rodziny sówkowatych, choć żywiciele są słabo poznani. Mumia ma długość ok. 1 cm, jest gładka i ubarwiona ciemnobrązowo przez co jest trudna do zauważenia na zdrewniałych częściach roślin. Może być to przyczyną słabego poznania żywicieli tego gatunku. W północnej części zasięgu imago pojawiają się na początku czerwca.