Aleksander Bergman
Aleksander Zygmunt Bergman (ur. 1849 na Suwalszczyźnie, działał po 1880)[1] – polski aktor i przedsiębiorca teatralny.
Kariera teatralna[edytuj | edytuj kod]
Kształcił się w Szkole Dramatycznej w Warszawie. Debiutował w 1867 w Radomsku w zespole Antoniego Raszewskiego. W kolejnych latach występował w zespołach teatrów prowincjonalnych: Feliksa Leona Stobińskiego (1875-1877), Alojzy Bucholtz (1876), Mieczysława Krauzego (1876), Bolesława Kremskiego i Hipolita Wójcickiego (1878-1880), Władysława Gostyńskiego (1878), a także w warszawskim teatrze ogródkowym "Eldorado". W 1877 r. debiutował w Warszawskich Teatrach Rządowych, ale nie został zaangażowany. Wystąpił m.in. w rolach: Wacława (Stara romantyczka), Birbanckiego (Dożywocie), Papkina (Zemsta), Franciszka Moor'a (Zbójcy), Seweryna (Pan Damazy), Edmunda (Damy i huzary) i Czesława (Nikt mnie nie zna). Od stycznia do maja 1879 r. samodzielnie kierował zespołem teatralnym, wraz z którym występował w Siedlcach, Puławach, Dęblinie i Zamościu.[1]
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jego żoną była aktorka teatralna Maria z domu Borejko[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Aleksander Zygmunt Bergman, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 30.
- ↑ Bergman Maria, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 30.
- ↑ Maria Bergman, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2023-04-05].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Aleksander Bergman, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2023-04-05].