Przejdź do zawartości

Aleksander Brodowski (1794–1865)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Brodowski
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1794
Warszawa

Data śmierci

29 października 1865

Zawód, zajęcie

polityk

Aleksander Brodowski (ur. 13 lutego 1794 w Warszawie, zm. 29 października 1865) – polski działacz gospodarczy i polityczny, ziemianin, oficer, także polityk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był oficerem ordynansowym generała Józefa Zajączka. Wziął udział w wyprawie na Moskwę w roku 1812. Uczestniczył też w bitwie pod Lipskiem, gdzie dostał się do niewoli. Później osiadł w swym majątku ziemskim pod Wschową. W 1851 roku został honorowym obywatelem tego miasta[1].

W 1822 roku związał się z Towarzystwem Kredytowym Ziemskim. Przez 18 lat działał w nim jako dyrektor generalny. Był deputowanym ze stanu rycerskiego z powiatu wschowskiego na sejm prowincjonalny Wielkiego Księstwa Poznańskiego w 1827[2] w 1830[3], w 1837[4], 1841[5] i w 1843 roku[6]. Był posłem na sejm połączony monarchii pruskiej. Deputowany do Pruskiego Zgromadzenia Konstytucyjnego w 1848 roku i Pruskiego Zgromadzenia Narodowego[7]. W 1850 roku zrezygnował z mandatu poselskiego[1].

Należał do deputacji wysłanej do Berlina w celu uzyskania większej samodzielności Księstwa (1848). Podczas tego przedsięwzięcia przemawiał przed królem Fryderykiem Wilhelmem IV. Wsławił się tym, że w ferworze mowy złapał go za guzik. Zreflektował się jednak szybko, że było to zachowanie niestosowne. Przytomnie powiedział, że delegaci nie mają zamiaru urządzić zamachu nawet na guzik królewski.

Był działaczem Komitetu Narodowego w Poznaniu. Z ramienia tej instytucji wszedł do komisji, która miała przygotować narodową reorganizację Wielkiego Księstwa Poznańskiego.

Znany był ze swojej słabości do tzw. węgrzyna (wina węgierskiego).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Goniec Polski. lib.amu.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-28)]..
  2. Stanisław Karwowski, Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego t. I 1815-1852, Poznań 1918 s. 78.
  3. Stanisław Karwowski, Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego t. I 1815-1852, Poznań 1918 s. 96.
  4. Stanisław Karwowski, Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego t. I 1815-1852, Poznań 1918 s. 157.
  5. Stanisław Karwowski, Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego t. I 1815-1852, Poznań 1918 s. 190.
  6. Stanisław Karwowski, Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego t. I 1815-1852, Poznań 1918 s. 215.
  7. Lech Trzeciakowski, Posłowie polscy w Berlinie 1848-1928, Warszawa 2003, s. 480.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Literatura dodatkowa

[edytuj | edytuj kod]