Przejdź do zawartości

Aleksander Frączkiewicz (muzykolog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Frączkiewicz
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1910
Brzeżany

Data i miejsce śmierci

28 lutego 1994
Kraków

Zawód, zajęcie

muzykolog, teoretyk muzyki, pedagog

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Aleksander Frączkiewicz (ur. 8 grudnia 1910 w Brzeżanach na Podolu, zm. 28 lutego 1994 w Krakowie) – polski muzykolog, teoretyk muzyki i pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1928 roku rozpoczął studia w zakresie gry na fortepianie, teorii muzyki oraz kompozycji w Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie, uzyskując dyplom w 1935. Studia muzykologiczne podjęte na Uniwersytecie Jana Kazimierza ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1936 r.

W czasie okupacji niemieckiej (1941–1944) Lwowa, z powodu zamknięcia przez Niemców uczelni wyższych, pozbawiony możliwości pracy zawodowej, wraz z wieloma innymi przedstawicielami nauki, kultury, członków ruchu oporu, młodzieży gimnazjalnej i akademickiej we Lwowie był karmicielem wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami profesora Rudolfa Weigla, dzięki czemu posiadał dokument, który skutecznie chronił go przed represjami okupantów.

Po wojnie ukończył teorię muzyki w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. W 1947 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie rozprawy Polski koncert fortepianowy po Chopinie. Następnie został na UJ asystentem Zdzisława Jachimeckiego. W latach 1954–1967 był tam wykładowcą, a w latach 1962–1965 docentem. Od 1957 roku był także docentem w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, gdzie w latach 1962–1975 kierował Katedrą Teorii Muzyki[1].

W 1988 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2].

Publikacje (wybór)

[edytuj | edytuj kod]
  • Frączkiewicz Aleksander, Skołyszewski Franciszek, Formy muzyczne Tom 1, 2 + dodatek nutowy, wyd. PWM 1986, ISBN 83-224-0309-7
  • Frączkiewicz Aleksander, Fieldorf Maria, Zasady modulacji podręcznik pomocniczy do nauki harmonii, wyd. PWM 1988, ISBN 83-224-0100-0
  • Frączkiewicz Aleksander, Muzyka kameralna na pograniczu baroku i klasycyzmu[3].
  • Frączkiewicz Aleksander, Palowska Krystyna, Dziewulska Maria, Materiały do kształcenia słuchu, wyd. PWM, ISBN 83-224-1492-7

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2000, s. 217
  2. Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 73, ISBN 978-83-233-4527-5.
  3. Aleksander Frączkiewicz w serwisie Lubimyczytać.pl

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • [Hasło w:] Leksykon polskich muzyków pedagogów urodzonych po 31 grudnia 1870 roku, Katarzyna Janczewska-Sołomko (red.), Oficyna Wydawnicza Impuls 2008. ISBN 978-83-7308-538-1.
  • Dr Aleksander Frączkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-11-25].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]