Przejdź do zawartości

Aleksiej Gorieglad

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksiej Gorieglad
Алексей Адамович Горегляд
Ilustracja
Grób Aleksieja Gorieglada
Data i miejsce urodzenia

30 marca 1905
gubernia pskowska

Data i miejsce śmierci

30 marca 1986
Moskwa

Minister przemysłu stoczniowego ZSRR
Okres

od 19 marca 1946
do 10 stycznia 1950

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Poprzednik

urząd utworzony

Następca

Wiaczesław Małyszew

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów Order Czerwonej Gwiazdy

Aleksiej Adamowicz Gorieglad (ros. Алексей Адамович Горегляд, ur. 17 marca?/30 marca 1905 w guberni pskowskiej, zm. 30 marca 1986 w Moskwie) – radziecki działacz państwowy, minister przemysłu stoczniowego ZSRR (1946–1950), Bohater Pracy Socjalistycznej (1945).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1924 skończył technikum komunikacyjne w Wielkich Łukach i został pomocnikiem maszynisty, później był ślusarzem, brygadzistą i majstrem w fabryce im. Marksa w Wielkich Łukach, od listopada 1927 do września 1928 służył w Armii Czerwonej, potem był inżynierem kolejowym. Od 1930 należał do WKP(b), w maju 1930 został członkiem biura Centralnego Komitetu Związku Zawodowego Przemysłu Traktorowego, Lotniczego i Samochodowego ZSRR, a w kwietniu 1935 kontrolerem odpowiedzialnym Komisji Kontroli Partyjnej przy KC WKP(b), w 1936 wieczorowo ukończył Moskiewską Wyższą Szkołę Techniczną im. Baumana. Od września 1938 do września 1939 był szefem 8 Głównego Zarządu Ludowego Komisariatu Przemysłu Obronnego ZSRR, potem zastępcą ludowego komisarza budowy maszyn średnich ZSRR, od października 1941 do września 1942 był przedstawicielem ludowego komisarza przemysłu czołgowego ZSRR w fabryce traktorów w Stalingradzie, a od września 1942 do lutego 1943 pełnomocnikiem Państwowego Komitetu Obrony ZSRR w fabryce czołgów w Czelabińsku.

W 1943 odwołany do Moskwy i mianowany I zastępcą ludowego komisarza przemysłu czołgowego ZSRR, od 1945 do marca 1945 był I zastępcą ludowego komisarza budowy maszyn transportowych ZSRR, 21 stycznia 1945 otrzymał stopień generała majora służby inżynieryjno-technicznej, a 19 kwietnia 1945 generała porucznika służby inżynieryjno-technicznej. Od 19 marca 1946 do 10 stycznia 1950 zajmował stanowisko ministra przemysłu stoczniowego ZSRR, potem dyrektora stoczni im. Żdanowa w Leningradzie, od lutego do września 1954 był zastępcą ministra floty morskiej i rzecznej ZSRR, a od września 1954 do maja 1955 zastępcą ministra floty morskiej ZSRR. Od maja 1955 do maja 1959 był I zastępcą przewodniczącego Państwowego Komitetu Rady Ministrów ZSRR ds. zagadnień Pracy i Płacy, w latach 1959-1963 przewodniczącym Państwowej Rady Naukowo-Ekonomicznej Rady Ministrów ZSRR, w latach 1963-1973 zastępcą przewodniczącego Gospłanu ZSRR. W sierpniu 1973 przeszedł na emeryturę. Od 8 kwietnia 1966 do 24 lutego 1976 był członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej KPZR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR (1966-1974). Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]