Aleksy Piątkiewicz
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 lutego 1911 |
| Data śmierci |
1994 |
| Profesor doktor | |
| Specjalność: budowa i konstrukcja maszyn roboczych ciężkich, dynamika maszyn | |
| Alma Mater | |
| Profesura |
1954 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1945–1981 |
| Dziekan | |
| Wydział | |
| Okres spraw. |
1956–1958 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Prorektor ds. nauki | |
| Uczelnia | |
| Okres spraw. |
1959–1962 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Aleksy Piątkiewicz (ur. 11 lutego 1911 w Ostrogu na Wołyniu, zm. 1994) – polski specjalista w dziedzinie budowy i konstrukcji maszyn, profesor Politechniki Łódzkiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 11 lutego 1911 roku[1] jako syn Aleksego[2]. W 1938 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera mechanika na Oddziale Konstrukcyjnym Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej i podjął pracę w Katedrze Dźwignic. Równocześnie pracował w przemyśle – od 1937 roku był zatrudniony w Warszawskiej Fabryce Zakładów Ostrowieckich jako konstruktor, a następnie kierownik grupy konstrukcyjnej i zastępca szefa działu.
W czasie okupacji mieszkał w Częstochowie, gdzie uczestniczył w tajnym nauczaniu politechnicznym na poziomie akademickim.
W 1945 roku rozpoczyna pracę w Katedrze Dźwignic Politechniki Łódzkiej jako zastępca profesora[3]. W 1947 roku został powołany na stanowisko profesora oraz kierownika Katedry Dźwignic. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w roku 1954, a profesora zwyczajnego w roku 1965. Był prodziekanem (1952–1954) i dziekanem (1956–1958) Wydziału Mechanicznego Politechniki Łódzkiej, a w latach 1959–1962 prorektorem do spraw nauki. Był promotorem 4 prac doktorskich. W latach 1970–1976 był dyrektorem Instytutu Konstrukcji Maszyn. Szczególnie cenny jest jego dorobek w dziedzinie tworzenia naukowych podstaw projektowania i obliczania mechanizmów i ustrojów nośnych dźwignic.
Szeroka była jego współpraca z przemysłem – szczególnie 40-letnia i najbardziej aktywna z Centralnym Biurem Konstrukcji Maszynowych w Bytomiu, przekształconym następnie w Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Dźwignic i Urządzeń Transportowych „Detrans”, gdzie do końca swego życia był członkiem rady naukowej i jej wiceprzewodniczącym. Był członkiem Komitetu Budowy Maszyn PAN, członkiem Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej, członkiem zespołu programowego „Mechanika” oraz członkiem kolegium redakcyjnego „Przeglądu Mechanicznego”. Po przejściu na emeryturę w 1981 roku w dalszym ciągu utrzymywał kontakt z Politechniką Łódzką.
Zmarł w 1994 roku.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (13 lipca 1955)[2]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dr Piątkiewicz Aleksy, ur. 11 II 1911 r. Politechnika Łódzka. Profesor nadzwyczajny Szukaj w Archiwach [dostęp 2024-02-01].
- ↑ a b M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1164 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie szkolnictwa wyższego”.
- ↑ Historia Zespołu - Zespół MRNiS [online], www.kmrnis.p.lodz.pl [dostęp 2024-02-01].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/176 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 202.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prof. zw. dr inż. Aleksy Piątkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-01-30].