Alfons Chmielewski
Alfons Chmielewski (ur. w 1849 w Sudragach[1], zm. 14 stycznia 1934 w Wejherowie) – działacz narodowy na Kaszubach.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent gimnazjum w Chełmnie, studiował we Wrocławiu i Berlinie. W l. 1881-1889 sędzia w Suszu, a następnie w Człuchowie. Założyciel i prezes Towarzystwa Przyjaciół Kaszub w Gdańsku. Był sędzią w Wejherowie. W 1904 zamieszkał w Sopocie. Po przejściu na emeryturę był inicjatorem powstania Spółdzielczego Banku Kaszubskiego w 1906[2]. Inicjator powstania Towarzystwa Śpiewaczego 'Lutnia" w Sopocie, a także spółdzielczej księgarni "Macierz Kaszubska".
W 1913 przeprowadził się do Wejherowa, gdzie w 1920 został pierwszym polskim burmistrzem miasta.
2 maja 1922 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].
Patron ulicy w centrum Sopotu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marian Chudzyński: Sierpc i ziemia sierpecka w latach 1864-1914. Przemiany społeczno-gospodarcze [w:] Dzieje Sierpca i ziemi sierpeckiej. Sierpc: Towarzystwo Naukowe Płockie, Urząd Miejski w Sierpcu, 2003. ISBN 83-914905-3-X.
- ↑ Misja Banku. bank-kaszubski.pl. [dostęp 2015-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 kwietnia 2015)].
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 23.
Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]
- Ks. Alfons Mańkowski: Chmielewski Alfons. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1937, s. 324. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0