Alfons Filar

Alfons Filar

Alfons Filar przed 1973
Data i miejsce urodzenia	24 sierpnia 1927 Lipnica Górna
Data śmierci	3 listopada 2019
Zawód, zajęcie	wojskowy, milicjant, publicysta, pisarz, działacz społeczny i kombatancki

Alfons Filar (ur. 24 sierpnia 1927 w Lipnicy Górnej, zm. 3 listopada 2019) – polski pisarz i publicysta, działacz społeczny, żołnierz Armii Ludowej, funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej.

Życiorys

Pochodził z rodziny chłopskiej. Podczas okupacji niemieckiej, począwszy od siedemnastego roku życia, brał udział w konspiracji (Armia Ludowa okręgu jasielskiego). Po wyparciu Niemców wstąpił do Milicji Obywatelskiej. Od 1945 do 1948 walczył z Ukraińską Powstańczą Armią. Potem pracował w Rzeszowie, a od 1956 w Zakopanem. W Milicji Obywatelskiej doszedł do stopnia podpułkownika. Działał w Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Był sekretarzem oddziału tej organizacji w Zakopanem oraz przewodniczącym jej komisji historycznej. W latach 1961-1973 i od 1976 był kierownikiem zakopiańskiego ośrodka wczasowego MSW. Od 1973 do 1974 pełnił funkcję attaché w polskiej ambasadzie w Waszyngtonie. W 1982 uzyskał tytuł magistra nauk politycznych.

Działalność publicystyczna

Zajmował się działalnością publicystyczną, interesując się historią wojenną i powojenną Podhala. Wydał m.in. takie publikacje, jak:

• Opowieści tatrzańskich kurierów (1969, 1970, 1973, 1977), w języku słowackim Po stopách tatranských kuriérov (1972) i węgierskim,
• Palace, katownia Podhala (1970, 1972, 1976, razem z Michałem Leyko),
• Bohaterowie zielonych granic (1974, 1979),
• Laury na śniegu. Opowieść o Bronisławie Czechu i Helenie Marusarzównie (1974, 1978 i 1982, razem z Michałem Leyko),
• Za pasem broń. Z dziejów ruchu oporu na Podhalu (1980, 1983),
• U podnóża Tatr 1939-1945. Podhale i Sądecczyzna w walce z okupantem (1985).