Andowiak paramoński

Andowiak paramoński
	Thomasomys paramorum
	O. Thomas, 1898
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	chomikowate
Podrodzina	bawełniaki
Plemię	Thomasomyini
Rodzaj	andowiak
Gatunek	andowiak paramoński
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies

Andowiak paramoński^[4] (Thomasomys paramorum) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Andowiak paramoński występuje w zachodnich Andach w południowej Kolumbii i w Andach w Ekwadorze na południe od Huancabamba Depression^[5].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1898 roku amerykański zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Thomasomys paramorum^[2]. Holotyp pochodził z Urbiny (1°30′00″S 78°44′00″W/-1,500000 -78,733333), zaledwie kilka kilometrów na południowy wschód od Chimborazo, w prowincji Chimborazo, w Ekwadorze^[6].

Gatunek ten wykazuje pewien polimorfizm geograficzny w zakresie kilku cech, co sugeruje istnienie kompleksu gatunkowego^[5]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy^[5].

Etymologia

Thomasomys: Oldfield Thomas (1858–1929), brytyjski zoolog, teriolog; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”^[7].
paramorum: paramo (hiszp. páramo), formacja roślinna o charakterze trawiastym i zaroślowym występująca w Andach powyżej górnej granicy lasu na obszarach o klimacie zimnym i wilgotnym^[8]^[9].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 84–114 mm, długość ogona 113–133 mm, długość ucha 23–26 mm, długość tylnej stopy 15–19 mm; masa ciała 17–26 g^[10].

Ekologia

Występuje na wysokości między 2000 a 4300 m n.p.m.^[3]. Gryzoń ten zajmuje deszczowe, górskie lasy, w gąszczu roślin z rodzaju Polylepis w paramo i w ekotonie między krzewiastym paramo, a lasem. Preferuje brzegi małych strumieni^[3].

Populacja

Rzadki mało powszechny^[3]

Zagrożenia

Główne zagrożenia to wylesianie, fragmentacja siedliska, i rolnictwo.

Przypisy

↑ Thomasomys paramorum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b O. Thomas. On Seven new Small Mammals from Ecuador and Venezuela. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh Series. 1, s. 453, 1898. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d V.V. Pacheco V.V., Thomasomys paramorum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-21] (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 256. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 422. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thomasomys paramorum. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-21].
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.).
↑ J. Nijhof: Nederlandse namen voor een deel van de Knaagdieren. paulvoorhaar.nl. [dostęp 2021-12-21]. (niderl.).
↑ paramo, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-21] (ang.).
↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 495. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[itis-1] Thomasomys paramorum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Thomas-2] O. Thomas. On Seven new Small Mammals from Ecuador and Venezuela. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh Series. 1, s. 453, 1898. (ang.).

[iucn-3] V.V. Pacheco V.V., Thomasomys paramorum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-21] (ang.).

[Cichocki&inni-4] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 256. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-5] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 422. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Wilson&Reeder-6] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thomasomys paramorum. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-21].

[Palmer-7] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.).

[Nijhof-8] J. Nijhof: Nederlandse namen voor een deel van de Knaagdieren. paulvoorhaar.nl. [dostęp 2021-12-21]. (niderl.).

[9] paramo, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-21] (ang.).

[Pardiñas&inni-10] U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 495. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]