Andowiak pstroogonowy

Andowiak pstroogonowy
	Thomasomys caudivarius
	Anthony, 1923
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	chomikowate
Podrodzina	bawełniaki
Plemię	Thomasomyini
Rodzaj	andowiak
Gatunek	andowiak pstroogonowy
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies

Andowiak pstroogonowy^[3] (Thomasomys caudivarius) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Andowiak pstroogonowy występuje na zboczu zachodnich Andów od środkowego Ekwadoru do północnego Peru; zapisy z północno-zachodniego Ekwadoru wymagają potwierdzenia^[4].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1923 roku amerykański teriolog i paleontolog Harold Elmer Anthony nadając mu nazwę Thomasomys caudivarius^[5]. Holotyp pochodził z Taraguacochy, w Cordillera de Chilla, na wysokości 10 750 ft (3277 m), w prowincji El Oro, w Ekwadorze^[6].

Zmienność morfologiczna występująca między populacjami T. caudivarius sugeruje, że może to być gatunek politypowy^[4]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy^[4].

Etymologia

Thomasomys: Oldfield Thomas (1858–1929), brytyjski zoolog, teriolog; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”^[7].
caudivarius: łac. cauda „ogon”^[8]; varius „różny, różnorodny, barwny”^[9].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 99–125 mm, długość ogona 141–163 mm, długość ucha 15–19 mm, długość tylnej stopy 28–31 mm; brak danych dotyczących masy ciała^[10].

Ekologia

Zamieszkuje las mglisty na wysokości między 2500 a 3350 m n.p.m.^[2]. Gatunek żyjący na ziemi^[2]

Populacja

Gatunek słabo rozpowszechniony^[2].

Zagrożenia

Główne zagrożenia to wylesianie, fragmentacja siedliska, i rolnictwo^[2].

Przypisy

↑ Thomasomys caudivarius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e V.V. Pacheco V.V., Thomasomys caudivarius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-22] (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 256. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 424. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ H.E. Anthony. Preliminary report on Ecuadorean mammals. No. 3. „American Museum novitates”. 55, s. 4, 1923. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thomasomys caudivarius. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-22].
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.).
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 43.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 249.
↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 496–497. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

Bibliografia

Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).

[itis-1] Thomasomys caudivarius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] V.V. Pacheco V.V., Thomasomys caudivarius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-22] (ang.).

[Cichocki&inni-3] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 256. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-4] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 424. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Anthony-5] H.E. Anthony. Preliminary report on Ecuadorean mammals. No. 3. „American Museum novitates”. 55, s. 4, 1923. (ang.).

[Wilson&Reeder-6] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thomasomys caudivarius. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-22].

[Palmer-7] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.).

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=73_43]-8] Jaeger 1944 ↓, s. 43.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=279_249]-9] Jaeger 1944 ↓, s. 249.

[Pardiñas&inni-10] U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 496–497. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]