André Pailler

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	14 czerwca 1960
Miejscowość	Brest
Miejsce	kościół św. Ludwika w Breście
Konsekrator	Joseph-Marie-Eugène Martin
Współkonsekratorzy	André-Pierre-François Fauvel,; Jean-Marie Mazé MEP
Współkonsekrowani biskupi
Lucien-Emile Bardonne	1969
Jean Honoré	1972
Michel Marie Paul Saudreau	1974
Paul Poupard	1979

André Pailler
	In Adventum Domini
Data i miejsce urodzenia	18 listopada 1912 ; Henvic
Data i miejsce śmierci	16 sierpnia 1994 ; Plougastel-Daoulas
	koadiutor arcybiskupa Rouen
Okres sprawowania	1964–1968
	arcybiskup Rouen, prymas Normandii
Okres sprawowania	1968–1981
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	22 lipca 1935
Nominacja biskupia	7 kwietnia 1960
Sakra biskupia	14 czerwca 1960
	Multimedia w Wikimedia Commons

André Louis Marie Pailler (ur. 18 listopada 1912 w Henvic, zm. 16 sierpnia 1994 w Plougastel-Daoulas) – francuski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup Rouen i prymas Normandii.

Biografia

22 lipca 1935 z rąk biskupa Quimper Adolpha-Yvesa-Marii Duparca otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem diecezji Quimper.

7 kwietnia 1960 papież Jan XXIII mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji Rouen oraz biskupem tytularnym adadyjskim. 14 czerwca 1960 w Breście przyjął sakrę biskupią z rąk arcybiskupa Rouen Josepha-Marii-Eugène Martina. Współkonsekratorami byli biskup Quimper André-Pierre-François Fauvel oraz emerytowany wikariusz apostolski Hưng Hóa Jean-Marie Mazé MEP. Jako ojciec soborowy wziął udział w soborze watykańskim II.

19 maja 1964 papież Paweł VI mianował go koadiutorem arcybiskupa Rouen kard. Martina oraz arcybiskupem tytularnym marcelliańskim. 6 maja 1968 abp Pailler objął archidiecezję Rouen jako jej ordynariusz oraz związany z arcybiskupstwem tytuł prymasa Normandii. Na katedrze zasiadał do 6 maja 1981, gdy Jan Paweł II przyjął jego rezygnację.

Zmarł 16 sierpnia 1994. Pochowany został w rodzinnym Henvic.

Bibliografia

André Pailler [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2021-12-25] (ang.).
Archbishop André Pailler. GCatholic. [dostęp 2021-12-25]. (ang.).

Biskupi	ok. 250 (Nicaisius) Mellonius (260–311) Avitianus (311–325) Severus (325–341) Eusebius (341–366) Marcellinus (366–385) Piotr I (385–393) św. Wiktryk (393–417) Innocenty (417–426) Sylwester (426–442) Malsonus (442–451) Germanus (451–462) Crescent (462–488) Godardus (488–525) Fileul (533–542) Evodus (542–550) Prætextatus (550–589) Melancus (589–602) Hidulphus (602–631) Romanus (631–640) Audoen (641–689) Ansbert (689–693) Grippo (695–719) Roland (719–722) Hugo z Szampanii (722–730) Robert I (740–744)
Arcybiskupi	Grimo (744–748) Ragenfred (748–753) Remigiusz (753–762) Hugo II (762–769) Majnard (769–800) Gilbert (800–828) Ragnoard (828–836) Gombaud (836–849) Paweł (849–855) Ganelon (855–869) Adalard (869–872) Riculf (872–876) Jan I (876–889) Witton (889–910) Franco (911–919) Gonthard (919–942) Hugo III (942–989) Robert II (990–1037) Mauger (1037–1054) Maurille (1055–1067) Jan II (1067–1078) Wilhelm I Bonne-Âme (1078–1110) Godfryd Bretoński (1111–1128) Hugo IV (1129–1164) Rotrou (1165–1184) Walter de Coutances (1184–1208) Robert III Poulain (1208–1222) Thibaud d’Amiens (1222–1229) Maurycy (1231–1237) Piotr II de Colmieu (1237–1245) Eudes I Clement (1245–1247) Eudes II Rigaud, franciszkanin (1248–1275) Wilhelm II de Flavacourt (1276–1306) Bernard de Fargis (1306–1311) Gilles Asselin de Montaigu (1311–1319) Wilhelm III de Durfort (1319–1331) Piotr III Roger de Beaufort (1331–1338) Aimery Guenaud (1338–1342) Mikołaj I Roger (1342–1347) Jan III de Marigny (1347–1351) Piotr IV de la Forêt (1351–1356) Wilhelm IV de Flavacourt (1356–1369) Filip d'Alençon (1369–1375) Piotr V de la Montre (1375–1375) Wilhelm V de Lestranges (1375–1388) Wilhelm VI de Vienne (1389–1406) Ludwik I d’Harcourt (1406–1422) Jean de la Rochetaillée (1422–1431) Hugo V des Orges (1431–1436) Ludwik II Luksemburski (1436–1443) Raoul Roussel (1443–1452) Guillaume d’Estouteville (1453–1482)
Arcybiskupi, prymasi Normandii od 1457	Guillaume d’Estouteville (1453–1482) Robert IV de Croixmare (1482–1494) Georges d’Amboise (1494–1510) Georges d’Amboise (1510–1550) Charles I de Bourbon (1550–1590) Charles II de Bourbon (1590–1594) Charles III de Bourbon (1594–1604) Franciszek I de Joyeuse (1604–1614) Franciszek II de Harlay (1614–1651) Franciszek III de Harlay de Champvallon (1651–1672) Franciszek IV Rouxel de Médavy de Grancey (1672–1691) Jacques-Nicolas Colbert (1691–1707) Claude-Maur d’Aubigné (1708–1719) Armand Bazin de Besons (1719–1720) Louis de La Vergne de Tressan (1724–1733) Mikołaj II de Saulx-Tavannes (1734–1759) Dominique de La Rochefoucauld (1759–1800) Etienne-Hubert Cambracérès (1802–1818) François de Pierre de Bernis (1819–1823) Gustave-Maximilien-Juste de Croÿ-Solre (1823–1844) Louis Blanquart de Bailleul (1844–1858) Henri-Marie-Gaston Boisnormand de Bonnechose (1858–1883) Léon Thomas (1883–1894) Guillaume Sourrieu (1894–1899) Frédéric Fuzet (1899–1916) Louis-Ernest Dubois (1916–1920) André du Bois de La Villerabel (1920–1936) Pierre-André-Charles Petit de Julleville (1936–1948) Joseph-Marie-Eugène Martin (1948–1968) André Pailler (1968–1981) Joseph Duval (1981–2004) Jean-Charles Descubes (2004–2015) Dominique Lebrun (od 2015)