Andrej Skabiełka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrej Skabiełka
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1971
Głazow

Obywatelstwo

Białoruś

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik (prawoskrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Andrej Uładzimirawicz Skabiełka, błr. Андрэй Уладзіміравіч Скабелка, ros. Андрей Владимирович Скабелка – Andriej Władimirowicz Skabiełka (ur. 20 stycznia 1971 w Głazowie) – białoruski hokeista, reprezentant Białorusi. Trener hokejowy.

Jego syn Alaksiej (ur. 1992) także został hokeistą[1].

Kariera zawodnicza[edytuj | edytuj kod]

Był wielokrotnym reprezentantem Białorusi. Uczestniczył w mistrzostwach świata w 1994, 1995 (Grupa C)[2], 1996, 1997 (Grupa B), 1998, 1999, 2000, 2001 (Grupa A), 2002, 2004 (Dywizja I), 2005, 2006 (Elita).

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej został szkoleniowcem hokejowym. Od 2009 do 2012 prowadził zespół HK Homel. Odszedł w trakcie sezonu ekstraligi białoruskiej 2012/2013[3]. W międzyczasie od 2011 był asystentem selekcjonera kadry Białorusi (był nim Fin Kari Heikkilä) i w tej roli funkcjonował na turnieju mistrzostw świata 2012[4] (zespół zajął 14. miejsce – pierwsze gwarantujące utrzymanie). Po odejściu z Homla, w listopadzie 2013 został mianowany szkoleniowcem reprezentacji Białorusi[5][6], którą poprowadził na mistrzostwach świata 2013 (drużyna ponownie uplasowała się na 14. miejscu). Po turnieju odszedł ze stanowiska[7][8]. 31 maja 2013 został asystentem łotewskiego trenera Pēterisa Skudry w rosyjskim klubie Torpedo Niżny Nowogród[9]. W kwietniu 2014 został trenerem Sibiru Nowosybirsk[10]. Od kwietnia do końca grudnia 2017 trener Awangardu Omsk[11][12]. Na początku czerwca 2018 został ogłoszony głównym trenerem Barysu Astana[13]. Jednocześnie został selekcjonerem reprezentacji Kazachstanu[14]. W 2020 odszedł z tych funkcji i w maju tego roku związał się trzyletnim kontraktem z Łokomotiwem Jarosław[15] (do jego sztabu trenerskiego tamże weszli pracujący u jego boku wcześniej w Kazachstanie Uładzimir Kopać i Igor Matuszkin)[16]. Pod koniec września 2021 zwolniony ze stanowiska w Łokomotiwie[17]. Od czerwca 2022 ponownie szkoleniowiec kazachskiego Barysu[18].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne
  • Awans do grupy B mistrzostw świata: 1995
  • Awans do grupy A mistrzostw świata: 1997
  • Czwarte miejsce w turnieju zimowych igrzysk olimpijskich: 2002
  • Awans do Elity mistrzostw świata: 2002, 2004
Klubowe
  • Złoty medal mistrzostw Białorusi (4 razy): 1993 z Dynama Mińsk, 1994, 1995 z Tiwali Mińsk
  • złoto Puchar Białorusi: 2005, 2006 z Dynama Mińsk
  • Złoty medal mistrzostw Rosji: 1997 z Torpedo Jarosław
  • Brązowy medal mistrzostw Rosji: 1997 z Torpedo Jarosław, 1999 z Ak Barsem Kazań
Indywidualne
  • Ekstraliga białoruska (1993/1994):
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 30 punktów[19]
  • Ekstraliga białoruska (1994/1995):
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 23
  • Superliga rosyjska (1996/1997):
    • Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu)
  • Mistrzostwa świata Grupy B w 1997:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 7 goli
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 12 punktów
    • Skład gwiazd turnieju
    • Najlepszy napastnik turnieju
  • Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2004 Dywizja I:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 10 punktów
Rekordy
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców reprezentacji Białorusi: 49 goli
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej reprezentacji Białorusi: 114 punktów
Wyróżnienia
Osiągnięcia szkoleniowe
  • Brązowy medal mistrzostw Białorusi: 2010, 2012 z HK Homel
  • Awans do MŚ Elity: 2019 z Kazachstanem

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alexei Skabelka, www.eliteprospects.com [dostęp 2017-11-16].
  2. Статистика игроков сборной Беларуси - Чемпионат Мира 1995, hockeyarchives.ru [dostęp 2017-11-16] (ros.).
  3. https://archive.ph/20150516100809/http://www.belta.by/ru/all_news/sport/XK-Gomel-prinjal-otstavku-Andreja-Skabelki-objazannosti-glavnogo-trenera-budet-ispolnjat-Oleg-Romanov-_i_628534.html
  4. http://stats.iihf.com/Hydra/272/IHM2720BLR_33_3_0.pdf
  5. Andrei Skabelka appointed as new head coach of Belarus, www.eurohockey.com [dostęp 2017-12-02] (ang.).
  6. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-26)].
  7. Андрей Скабелка покидает пост главного тренера сборной Белоруссии, www.sovsport.ru [dostęp 2017-12-02].
  8. Скабелка покидает сборную Белоруссии – Чемпионат, www.championat.com [dostęp 2017-12-02].
  9. Андрей Скабелка вошел в тренерский штаб „Торпедо” » Торпедо Нижний Новгород - официальный сайт хоккейного клуба, www.hctorpedo.ru [dostęp 2017-11-16] (ros.).
  10. News : Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-16].
  11. Переговоры с руководством ХК "Авангард" о комплектовании команды уже идут - Скабелка | Хоккей | Р-Спорт. Все главные новости спорта, rsport.ru [dostęp 2017-11-16].
  12. «Авангард» отправил в отставку Андрея Скабелку. Кто займёт его место? - Чемпионат, www.championat.com [dostęp 2018-06-07].
  13. Андрей Скабелка – новый главный тренер «Барыса» – Новости – Пресс-центр | ХК „Барыс”, www.hcbarys.kz [dostęp 2018-06-13] (ros.).
  14. Андрей Скабелка станет главным тренером сборной Казахстана и ХК «Барыс», icehockey.kz [dostęp 2018-06-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-25] (ros.).
  15. Андрей Скабелка возглавил «Локомотив». Контракт рассчитан на три сезона | Спорт на БИЗНЕС Online, sport.business-gazeta.ru [dostęp 2020-09-21] (ros.).
  16. Копать, Матушкин и Красоткин вошли в тренерский штаб „Локомотива” – Спорт РИА Новости, 11.06.2020, rsport.ria.ru [dostęp 2020-09-21] (ros.).
  17. https://www.championat.com/hockey/article-4464553-andrej-skabelka-uvolen-iz-lokomotiva-prichiny.html
  18. https://hcbarys.kz/news/item/andrej-skabelka-novyj-glavnyj-trener-barysa/
  19. Лучшие бомбардиры чемпионатов Беларуси по хоккею, delaemvmeste.by [dostęp 2017-11-16] (ros.).
  20. Аб узнагароджанні групы спартсменаў і трэнераў дзяржаўнымі ўзнагародамі, systemaby.com [dostęp 2017-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-28].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]