Aneroid
Aneroid – barometr metalowy. Przyrząd wykorzystywany do pomiaru ciśnienia atmosferycznego, zastępujący barometr rtęciowy[1].
Zasadniczą częścią aneroidów jest hermetycznie zamknięta, lekko pofałdowana, metalowa puszka membranowa (w kształcie walca), w której panuje obniżone ciśnienie (tzw. puszka Vidiego)[2]. Ciśnienie atmosferyczne próbując zgnieść metalową puszkę, zbliża do siebie jego podstawy (wykonane z elastycznego materiału)[2]. Dlatego obie podstawy są przytrzymywane za pomocą umieszczonej na zewnątrz puszki sprężyny równoważącej ciśnienie atmosferyczne[2]. Odkształcenia sprężyny – spowodowane zmiennością ciśnienia atmosferycznego – są przenoszone za pomocą układu dźwigni mechanicznych na wskazówkę[3][2].
Barometr metalowy został wynaleziony przez francuskiego fizyka Lucien Vidie w roku 1848, dlatego nazywany jest też puszką Vidiego[2].
Aneroid na skutek zmian elastyczności sprężyny (sprężyna spłaszcza się bardziej niż powinna przy danym ciśnieniu dając zbyt wysokie wskazania) należy co pewien czas sprawdzać z barometrem rtęciowym[2]. Dodatkowo przed każdym odczytem należy lekko uderzyć palcem w aneroid, aby usunąć ewentualny błąd, jaki może powstać przez niewłaściwe zatrzymanie się wskazówki wskutek tarcia[2].
Aneroid jest wykorzystywany w barometrach, barografach i wysokościomierzach lotniczych, np. statoskopie.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mała encyklopedia rolnicza, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1964, s. 15.
- ↑ a b c d e f g Doc. dr M. Molga, Meteorologia Rolnicza — podręcznik dla studentów wyższych szkół rolniczych, wyd. II, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1966, s. 31-32 (pol.).
- ↑ Aneroid, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-29].