Antanas Barkauskas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antanas Barkauskas
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1917
Poporcie

Data i miejsce śmierci

17 października 2008
Wilno

Przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej Litewskiej SRR
Okres

od 24 grudnia 1975
do 18 listopada 1985

Przynależność polityczna

KPL

Poprzednik

Motiejus Šumauskas

Następca

Ringaudas Songaila

Antanas Barkauskas (ur. 20 stycznia 1917 w Poporciach, zm. 17 października 2008 w Wilnie) – litewski działacz partyjny i państwowy, ekonomista i propagandysta, przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej Litewskiej SRR w latach 1975–1985.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po wkroczeniu wojsk radzieckich na Litwę w 1940 podjął pracę jako oficer polityczny w lokalnym NKWD. W 1941 ewakuował się wraz z Armią Czerwoną w głąb ZSRR do Gorkiego. W 1942 zaciągnął się do 16 Dywizji Litewskiej Armii Czerwonej, gdzie pozostawał do 1944. W tym samym roku wstąpił do WKP(b). W 1950 ukończył Wyższą Szkołę Partyjną w Moskwie, a w 1959 obronił dysertację kandydacką w Akademii Nauk Społecznych przy KC KPZR na temat technik ekonomicznych stosowanych w socjalistycznym gospodarstwie rolnym.

W latach 1950–1953 pełnił obowiązki sekretarza Komitetu Obwodowego Komunistycznej Partii Litwy w Wilnie i Kownie. Od 1959 do 1960 stał na czele wydziału propagandy i agitacji KC KPL. Od 1960 do 1989 był nieprzerwanie członkiem KC (w latach 1961–1986 również Biura Politycznego). W latach 1961–1975 sprawował funkcję sekretarza ds. ideologii w KC KPL. Od 1981 do 1986 był zastępcą członka KC KPZR. Od 1989 do 1990 pozostawał członkiem KPL niezależnej od KPZR.

W 1953 rozpoczął pracę naukową jako dyrektor Katedry Ekonomii Politycznej na Kowieńskim Instytucie Politechnicznym (do 1955).

W 1962 po raz pierwszy zasiadł w ławach Rady Najwyższej Litewskiej SRR (mandat posła pełnił do 1990). W 1963 wybrano go przewodniczącym Rady Najwyższej Litewskiej SRR, a w 1975 objął urząd przewodniczącego jej Prezydium.

W latach 1974–1987 reprezentował Litwę w Radzie Najwyższej ZSRR. Od 1976 do 1985 pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego Prezydium Rady Najwyższej.

W latach 1986–1989 stał na czele stowarzyszenia "Žinija". Nagrodzono go pięcioma orderami, w tym Orderem Lenina i Orderem Rewolucji Październikowej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lithuanian S.S.R., rulers.org (ang.)
  • Litwa. Kratkaja encykłopedija, Wilno 1989
  • Vytautas Tininis, Visuotinė lietuvių enciklopedija, t. 2, Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, Wilno 2002