Przejdź do zawartości

Anthony O’Regan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anthony O’Regan
Ilustracja
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1809
Lavalleyroe

Data i miejsce śmierci

13 listopada 1866
Londyn

Biskup Chicago
Okres sprawowania

1853-1858

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 listopada 1834

Nominacja biskupia

9 grudnia 1853

Sakra biskupia

25 lipca 1854

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

25 lipca 1854

Miejscowość

St. Louis

Miejsce

archikatedra św. Ludwika

Konsekrator

Peter Richard Kenrick

Współkonsekratorzy

James Oliver Van de Velde SJ
John Martin Henni

Anthony O’Regan (ur. 27 lipca 1809 w Lavalleyroe, zm. 13 listopada 1866 w Londynie) – irlandzki duchowny katolicki, biskup Chicago w latach 1853-1858.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w irlandzkim hrabstwie Mayo. Ukończył seminarium duchowne w Maynooth. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 listopada 1834 roku. Pracował jako profesor Pisma Świętego, jęz. hebrajskiego i teologii dogmatycznej w St. Jarlath's College w Tuam. W latach 1844–1849 był rektorem tej uczelni. W roku 1849 na zaproszenie abp. Petera Kenricka wyjechał do USA, by zostać wykładowcą w nowo otwartym seminarium duchownym archidiecezji St. Louis.

9 grudnia 1853 papież Pius IX mianował go ordynariuszem diecezji Chicago i jednocześnie administratorem apostolskim diecezji Quincy. Nominację przyjął niechętnie, uważał bowiem, że jako spokojny naukowiec nie nadaje się na taki urząd. Sakry udzielił mu w Saint Louis abp Kenrick. W drodze do swej diecezji zachorował na osłabienie nerwowe (zbliżone do astenii). Ingres do katedry chicagowskiej miał miejsce 3 września 1854 roku.

Za rządów bpa O’Regana wybudowana została rezydencja biskupia (zniszczona w czasie pożaru z 1871 r.), sprowadzono jezuitów i redemptorystów, a także kupiono nieruchomości, na których wybudowano kilka nowych kościołów i zorganizowano cmentarz. Mimo to duchowieństwo nie było zadowolone ze swego pasterza. Był m.in. oskarżany o dyskryminację katolików francuskojęzycznych. Napięta sytuacja doprowadziła do jego rezygnacji, która przyjęta została ostatecznie 6 lipca 1858 roku. Otrzymał wówczas stolicę tytularną Dora. Następcą został mianowany rok wcześniej koadiutor bp James Duggan. Bp O’Regan wyjechał do Londynu, gdzie zaprzyjaźnił się z duchownymi angielskimi Nicholasem Wisemanem i Henrym Manningiem. Zmarł na chorobę wątroby. Msza pogrzebowa celebrowana była w archikatedrze w Tuam, a pochowany został w Cloonfad.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]