Oblaci
| ||
| Dewiza: Głosić Ewangelię ubogim posłał mnie Pan | ||
| Pełna nazwa | Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej | |
| Nazwa łacińska | Oblati Mariae Immaculatae | |
| Skrót zakonny | OMI | |
| Wyznanie | katolickie | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Założyciel | Św. Eugeniusz de Mazenod | |
| Data założenia | 25.01.1816 | |
| Data zatwierdzenia | 17.02.1826 | |
| Przełożony | O. Louis Lougen OMI | |
| Liczba członków | 4500 (2011) | |
| Strona internetowa | ||
Misjonarze Oblaci M.N., Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej (OMI) – zgromadzenie zakonne założone 25 stycznia 1816 roku przez późniejszego biskupa Marsylii św. Eugeniusza de Mazenoda, a zatwierdzone w 17 lutego 1826 roku przez papieża Leona XII. Obecnie generałem zgromadzenia jest O. Louis Lougen OMI pochodzący z USA[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zgromadzenie zostało założone przez św. Eugeniusza de Mazenoda, późniejszego biskupa Marsylii, 25 stycznia 1816 roku w Aix-en-Provence (Prowansja). Na początku znalazł on 4 ochotników, którzy podzielali jego zapał i chcieli poświęcić się odnowie spustoszonego przez rewolucję francuską Kościoła. Ta wspólnota księży nosiła pierwotnie nazwę "Misjonarzy Prowansji". Poświęcali się oni przede wszystkim odnowie moralnej ludu francuskiego poprzez głoszenie rekolekcji i misji świętych.
W 1823 roku, po nominacji stryja św. Eugeniusza na biskupa, Eugeniusz został mianowany wikariuszem generalnym w Marsylii. W 1825 roku o. Eugeniusz zaczął starać się o papieskie zatwierdzenie Zgromadzenia i uzyskał je 17 lutego 1826 roku. Papież Leon XII zatwierdził Zgromadzenie pod nazwą "Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej". Zgromadzenie liczyło wtedy zaledwie 20 oblatów i 8 nowicjuszy skupionych w 4 domach zakonnych.
W dniu śmierci świętego Eugeniusza de Mazenoda założone przez niego Zgromadzenie liczyło 414 członków i miało placówki w Europie, w Ameryce Północnej i Środkowej, w Azji i w Afryce.
Po śmierci ojca założyciela oblaci M.N. rozszerzyli swoją działalność misyjną na pozostałe kontynenty, tzn. na Australię i Oceanię oraz Amerykę Południową.
Misjonarze Oblaci M.N. w Polsce[edytuj | edytuj kod]
W Polsce oblaci M.N. są obecni od 1920 roku. Pracują w 21 domach: Poznaniu, Obrze, Świętym Krzyżu, Bodzanowie, Gdańsku, Gorzowie Wielkopolskim, Grotnikach, Iławie, Katowicach, Kędzierzynie-Koźlu, Kodniu, Laskowicach, Lublinie, Lublińcu, Kokotku, Siedlcach, Warszawie, Wrocławiu, Łebie i Zahutyniu. Dom prowincjalny znajduje się w Poznaniu. Domy formacyjne znajdują się w Obrze - Wyższe Seminarium Duchowne i na Świętym Krzyżu - nowicjat.
Od 2010 do 2014 r urząd prowincjała Polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów M.N. pełnił o. Ryszard Szmydki OMI. W latach 2014 - 2017 urząd prowincjała sprawował o. Antoni Bochm OMI. 17 stycznia 2017 roku na urząd prowincjała Polskiej Prowincji mianowany został o. Paweł Zając OMI.
Święci i błogosławieni[edytuj | edytuj kod]
- św. Eugeniusz de Mazenod
- Bł. Józef Gerard
- Bł. Józef Cebula
- Bł. Męczennicy Hiszpańscy
- Bł. Męczennicy Laotańscy
