Antocyjanidyny
Antocyjanidyny – grupa organicznych związków chemicznych, bezcukrowych odpowiedników antocyjanów opierającymi się na jonie flawyliowym lub 2-fenylobenzopiranowym, które są jonami oksoniowymi.
Właściwości
[edytuj | edytuj kod]Tworzą dużą grupę barwników polimetynowych. Przeciwjonem kationu 2-fenylobenzopiranowego jest najczęściej anion chlorkowy. Dodatni ładunek w cząsteczce antocyjanidyn jest cechą odróżniającą je od innych flawonoidów. Antocyjanidyny różnią się od siebie liczbą i położeniem grup hydroksylowych. Liczba grup ma decydujący wpływ na barwę, którą nadaje dany związek. Ogólnie mówiąc obecność pelargonidyny jest odpowiedzialna za barwę różową, szkarłatną i pomarańczową, cyjanidyna za karmazynową, a delfinidyna za fiołkową i niebieską[1].
Zależność od pH
[edytuj | edytuj kod]Stabilność antocyjanidyn jest zależna od pH. Przy niskich wartościach pH (odczyn kwasowy) w roztworze są obecne barwne antocyjanidyny, a natomiast przy wyższych wartościach pH (odczyn zasadowy) obecne są bezbarwne formy chalkonowe.
Klasyfikacja
[edytuj | edytuj kod]3-dezoksyantocyjanidyny są klasą antocyjanidyn, w których brakuje grupy hydroksylowej na trzecim atomie węgla.
Antocyjanidyn[1] | Podstawowa struktura | R3' | R4' | R5' | R³ | R5 | R6 | R7 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Aurantynidyna | -H | -OH | -H | -OH | -OH | -OH | -OH | |
Cyjanidyna (Cy) | -OH | -OH | -H | -OH | -OH | -H | -OH | |
Delfinidyna (Dp) | -OH | -OH | -OH | -OH | -OH | -H | -OH | |
Europinidyna (Eu) | -OCH3 | -OH | -OH | -OH | -OCH3 | -H | -OH | |
Luteolinidyna (Lt) | -OH | -OH | -H | -H | -OH | -H | -OH | |
Pelargonidyna (Pg) | -H | -OH | -H | -OH | -OH | -H | -OH | |
Malwidyna (Mv) | -OCH3 | -OH | -OCH3 | -OH | -OH | -H | -OH | |
Peonidyna (Pn) | -OCH3 | -OH | -H | -OH | -OH | -H | -OH | |
Petunidyna (Pt) | -OH | -OH | -OCH3 | -OH | -OH | -H | -OH | |
Rozynidyna (Rs) | -OCH3 | -OH | -H | -OH | -OH | -H | -OCH3 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Stanisław Muszyński , Wiesław Guzewski , Antocyjany roślin wyższych, „Wiadomości Botaniczne”, 20 (4), Kraków: Polskie Towarzystwo Botaniczne, 1976, ISSN 0043-5090 .