Anton Friedrich Büsching

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anton Friedrich Büsching
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 września 1724
Stadthagen

Data i miejsce śmierci

28 maja 1793
Berlin

Zawód, zajęcie

geograf

Multimedia w Wikimedia Commons

Anton Friedrich Büsching (ur. 27 września 1724 w Stadthagen, zm. 28 maja 1793 w Berlinie[1]) – niemiecki geograf, przyczynił się w znaczącym stopniu do rozwoju tej nauki w II poł. XVIII w.[2], był także teologiem i pedagogiem.

W 1744 rozpoczął studia luterańskiej teologii na uniwersytecie w Halle, kończąc je w 1747. Podjął pracę nauczyciela, następnie podróżował do Petersburga i Kopenhagi. W 1754 został profesorem filozofii na uniwersytecie w Getyndze. W 1760 r. objął posadę pastora w kościele luterańskim w Petersburgu. W 1766 mianowany dyrektorem gimnazjum i urzędnikiem ds szkolnych w Berlinie, gdzie opracował reformę szkolną[1].

Opracował i wydał w latach 1754–1792 Neue Erdebeschreibung – monograficzne, 11-częściowe kompendium geograficzne różnych rejonów świata z zebranymi przezeń danymi głównie polityczno – statystycznymi na temat tych rejonów[2][1]. Opracowanie miało objąć cały świat, jednak autor zdołał opisać tylko Europę i część Azji[1]. Pozycja ta w XVIII w. była tłumaczona na wiele języków, w tym część poświęcona Rzeczypospolitej przełożono na język polski i wydano w 1768 r.[3] pod tytułem: „Geografia Krolestwa Polskiego y Wielkiego Xięstwa Litewskiego”[4].

W 1767 r. założył czasopismo geograficzne Magazin für Historiographie und Geographie, wydając je do swojej śmierci[2].

Ojciec profesora archeologii i literatury niemieckiej Johanna Gustava Gottlieba Büschinga[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Deutsche Biographie – Büsching, Anton Friedrich [online], www.deutsche-biographie.de [dostęp 2020-01-03].
  2. ↑ a b c Encyklopedia PWN, t. 2, 1963. PWN.
  3. ↑ Katalog Biblioteki Narodowej.
  4. ↑ Geografia krolestwa polskiego y Wielkiego xięstwa litewskiego – Anton Friedrich Büsching – Google Książki [online], books.google.pl [dostęp 2020-01-03].
  5. ↑ Burdukiewicz J.M., Demidziuk K., Bończuk-Dawidziuk U., 2016: Profesor Büsching na Uniwersytecie Wrocławskim – początki archeologii akademickiej w Europie. Śląska Republika Uczonych, vol. 7 (red.) M. Hałub, A. Mańko-Matysiak, Dresden: Neisse Verlag; Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, 2016, s. 180–206.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anton_Friedrich_Büsching&oldid=71793159”