Antoni Śpiewak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Franciszek Śpiewak
Ilustracja
kapitan artylerii kapitan artylerii
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1895
Dąbrówka Pniowska

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 1943
Kraków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

1 Pułk Artylerii Lekkiej Legionów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Antoni Franciszek Śpiewak (ur. 4 marca 1895 w Dąbrówce Pniowskiej, zm. 24 grudnia 1943 w Krakowie) – żołnierz Legionów Polskich, oficer armii austriackiej i Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Wojciecha i Katarzyny z Tysów. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. Członek Związku Strzeleckiego[1].

W 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austriackiej. Ukończył kurs oficerów rezerwy artylerii w Preszburgu. Brał udział w walkach pod Krzywopłotami, nad Nidą i Styrem[1].

W listopadzie 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. W stopniu podporucznika walczył w Galicji Wschodniej, nad Dźwiną, na Łotwie, nad Berezyną, na Wołyniu, Polesiu i Białorusi. Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[1]. Po wojnie zdemobilizowany. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 i 2. lokatą w korpusie oficerów rezerwy artylerii[2]. W 1923 uzyskał doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracował w różnych kancelariach na terenie Krakowa. Tu też zmarł. Spoczywa na cmentarzu Rakowickim[1].

Był żonaty z Janiną z Mermonów; dzieci: Łucja i Tomasz[1].


Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Polak (red.) 1991 ↓, s. 149.
  2. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 610.
  3. M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.