Przejdź do zawartości

Antoni Boratyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Boratyński
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1930
Zofianów-Garwolin

Data śmierci

7 maja 2015

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie,
Węgierski Uniwersytet Sztuk Pięknych

Dziedzina sztuki

grafika, ilustracja, malarstwo

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Antoni Boratyński (ur. 16 kwietnia 1930 w Zofianowie-Garwolinie, zm. 7 maja 2015[1]) – polski grafik, malarz i ilustrator.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Warszawie w Akademii Sztuk Pięknych (1950–1951) i w Budapeszcie w Węgierskim Uniwersytecie Sztuk Pięknych (1951–1956). Jako ilustrator współpracował z wieloma wydawnictwami polskimi, m.in. Naszą Księgarnią, Iskrami, Ludową Spółdzielnią Wydawniczą, Globem. Książki z jego ilustracjami ukazały się w 16 krajach. Wielokrotnie uczestniczył w ważniejszych konfrontacjach artystycznych w kraju i za granicą.

Laureat wielu nagród, m.in.: w konkursach PTWK na Najpiękniejsze Książki Roku za ilustracje do książek „Krabat” Otfrieda Preusslera wyd. Nasza Księgarnia 1977 i „Nie kończąca się historiaMichaela Endego wyd. Nasza Księgarnia 1987, nagrody Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży w 1976, austriackiej nagrody roku dla najlepszego ilustratora za książkę „Der Sohn des Häuptlings” 1996. W 1978 został wpisany na międzynarodową Honorową Listę im. H.Ch. Andersena. Wziął udział w wystawie „Doktor Dolittle i inni. Polscy mistrzowie ilustracji dziecięcej”. W 2006 odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[2].

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 257c-4-29)[3].

Premio Europeo di Letteratura

[edytuj | edytuj kod]

Boratyński jest jedną z postaci w cyklu dokumentalnym o polskich ilustratorach, odcinek z jego osobą zatytułowany jest Premio Europeo di Letteratura – Antoni Boratyński.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. nekrolog, Gazeta Wyborcza 11 maja 2015.
  2. Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], MKiDN [dostęp 2023-01-07].
  3. Cmentarz Stare Powązki: Boratyńscy, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]