Antoni Głowacki

Antoni Głowacki
Antek, Toni
	8 i 1/3 zwycięstw
	; Antoni Głowacki ok. 1945 roku
	podpułkownik pilot
Data i miejsce urodzenia	10 lutego 1910 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	27 kwietnia 1980 ; Wellington
	Przebieg służby
Siły zbrojne	– Siły Powietrzne RP; – RAF
Jednostki	Dywizjon 501 RAF, Dywizjon 303, Dywizjon 308, Dywizjon 309, Dywizjon 307, Dywizjon 302
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 17 mar 2013, była oparta na tej wersji.

Antoni Głowacki (ur. 10 lutego 1910 roku w Warszawie – zm. 27 kwietnia 1980 roku w Wellington), podpułkownik pilot Wojska Polskiego, major (ang. Squadron Leader) Królewskich Sił Powietrznych, as myśliwski II wojny światowej.

Życiorys

Po technikum dostał się do Szkoły Wawelberga i Rotwanda. W wieku 18 lat dostał pracę jako kierownik laboratorium w jednej z fabryk Philipsa. Szkolenie lotnicze rozpoczął koło Łodzi, później trafił do Szkoły w Dęblinie.

Podczas kampanii wrześniowej walczył w oddziale zwiadu lotniczego Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej. W styczniu 1940 roku dotarł do Wielkiej Brytanii, gdzie rozpoczął szkolenia na samolotach bombowych. Poprosił o przeniesienie do lotnictwa myśliwskiego. W sierpniu 1940 roku przeszedł do 501. Dywizjonu Myśliwskiego "County of Gloucester", latał na Hurricanach.

24 sierpnia 1940 roku w ciągu jednego dnia w 3 lotach bojowych zestrzelił 5 niemieckich samolotów^[1] (jako jedyny Polak). Tydzień później zestrzelony, lądował przymusowo i rozbił samolot (Hurricane oznaczony SD-A), sam został poważnie ranny. W listopadzie 1941 roku trafił do słynnego Dywizjonu 303. W połowie 1943 roku trafił do 308. Dywizjonie Myśliwskim "Ziemi Krakowskiej", następnie do 309. Dywizjonu Myśliwsko-Rozpoznawczego "Ziemi Czerwieńskiej". Latał w 307. Dywizjonu "Lwowskich Puchaczy", a na koniec trafił do 302. Dywizjonu Myśliwskiego, gdzie koniec wojny zastał go w stopniu podpułkownika.

Po wojnie trafił do Nowej Zelandii, był instruktorem w bazie lotniczej Ohakea. W 1960 roku przeszedł do lotnictwa cywilnego. Zmarł 27 kwietnia 1980 roku w Wellington w Nowej Zelandii.

Zwycięstwa powietrzne

Na liście Bajana zajmuje 17. pozycję z wynikiem 8 i 1/3 zestrzeleń pewnych, 3 prawdopodobnych i 4 uszkodzoych.

Zestrzelenia pewne

Ju 87 – 15 lipca 1940 (pilotował Hurricane I, SD-A nr VZ124)
Do 215 – 15 lipca 1940
Bf 109 – 24 sierpnia 1940
Ju 88 – 24 sierpnia 1940
Bf 109 – 24 sierpnia 1940
Bf 109 – 24 sierpnia 1940
Ju 88 – 24 sierpnia 1940
Bf 109 – 28 sierpnia 1940 (pilotował SD-O nr VZ234)
1/3 He 111

Zestrzelenia prawdopodobne

Fw 190 – 27 kwietnia 1942
Fw 190 – 19 sierpnia 1942

Odznaczenia

↑ relacja

Bibliografia

Mateusz "Biszop" Biskup: Antoni Głowacki. s. 1. [dostęp 2012-06-25]. (pol.).

[1] relacja

[1]