Antoni Osiński
| Data urodzenia |
ok. 1720 |
|---|---|
| Data śmierci |
1764 |
| Zawód, zajęcie |
rzeźbiarz |
Antoni Osiński (ur. ok. 1720, zm. w 1764) – jeden z czołowych przedstawicieli tzw. lwowskiej rzeźby rokokowej. Pracował głównie z drewnem[1].
.jpg)
.jpg)
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Według Zbigniewa Hornunga, naukę rozpoczął zapewne w warsztacie Tomasza Huttera, a ukończył ją w Buczaczu przed rokiem 1750, gdzie był uczniem Jana Jerzego Pinzla[2]. Dr Paweł Freus twierdzi, że nie wiadomo, gdzie i u kogo pobierał nauki: nie jest wykluczone, że u Sebastiana Fesingera we Lwowie[1]. Wraz z Maciejem Millerem zapewne był szwagrem Piotra Polejowskiego[3]. Zdaniem Jana K. Ostrowskiego: Z. Hornung, w opozycji do poglądów Tadeusza Mańkowskiego, znaczną część najbardziej udanych prac Pinzla starał się przypisać Antoniemu Osińskiemu[4], oraz nic nie wskazuje na warsztatowe powiązanie z Pinzlem Osińskiego w kręgu lwowskim obiektów zabytków rzeźby lwowskiej o powtarzającej kompozycji, który obejmuje Lwów i pobliskie Hodowicę, Nawarię, Żyrawkę, Busk[5] i należy wyłączyć go z bezpośredniego kręgu Pinzla[6].
Prace
[edytuj | edytuj kod]- trzy ołtarze boczne (Niepokalanego Poczęcia, Św. Bernardyna ze Sieny i Św. Jacka) dla kościoła bernardynów w Leżajsku (1755-1758)
- ołtarz główny i 10 bocznych oraz ambona (w 1789 częściowo zniszczone przez pożar) dla kościoła bernardynów w Zbarażu (1757-1761)
- "castrum doloris" kasztelana kijowskiego Nikodema Kazimierza Woronicza do kościoła karmelitów bosych we Lwowie (1762)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Antoni Osiński. [dostęp 2016-12-13].
- ↑ Zbigniew Hornung, Osiński (Osieński) Antoni (ok.1720—ok.1770), s. 334.
- ↑ Zbigniew Hornung, Polejowski Piotr (zm. przed r. 1780) [w^] Polski Słownik Biograficzny, Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk — Łódź : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1982, t. XXVII/2, zeszyt 113, s. 291.
- ↑ Jan K. Ostrowski, Pinsel (Penzel, Pilse, Pilze, Pilznow, Pinzel, Pinzenl) Jan Jerzy [w] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy, Bd. 7. Warszawa 2003, s. 197. [dostęp 2016-12-14]
- ↑ Jan K. Ostrowski, Z problematyki warsztatowej i atrybucyjnej rzeźby lwowskiej w. XVIII [w] Sztuka Kresów Wschodnich: materiały sesji naukowej, 1994, nr 1, s. 83-84. [dostęp 2016-12-14].
- ↑ Jan K. Ostrowski, Z problematyki warsztatowej i atrybucyjnej rzeźby lwowskiej w. XVIII, s. 85. [dostęp 2016-12-14].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zbigniew Hornung, Osiński (Osieński) Antoni (ok.1720—ok.1770) [w:] Polski Słownik Biograficzny, Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk 1979, t. XXIV, zeszyt 10…, s. 334-335.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Antoni Osiński. [dostęp 2017-01-11]