Antoni Woźniakowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Woźniakowski
Ilustracja
c. k. podpułkownik audytor Antoni Woźniakowski (przed 1914)
generał brygady generał brygady
Data urodzenia

30 stycznia 1864

Data i miejsce śmierci

10 września 1934
Kraków

Siły zbrojne

C. K. Armia
Wojsko Polskie

Odznaczenia
Oficer Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Antoni Woźniakowski[a] (ur. 30 stycznia 1864, zm. 10 września 1934 w Krakowie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 30 stycznia 1864[1][2][3]. Był oficerem C. K. Armii, mianowany na stopień podpułkownika audytora z dniem 1 listopada 1910[4]. Przez 11 lat służył w Przemyślu[5]. Przez 4,5 roku do 1914 sprawował stanowisko referenta sądowego w tamtejszej komendzie 10 korpusu[6]. W maju 1914 został stamtąd przeniesiony na wyższe stanowisko w sądzie wojskowym w Wiedniu[5]. Został awansowany na stopień pułkownika audytora z dniem 1 maja 1914[7]. Był sędzią wojskowym w Sędzie Najwyższym w Wiedniu[8]. Podczas I wojny światowej był radcą Najwyższego Trybunału Wojskowego[7][9][10]. W czerwcu 1918 został przeniesiony w stan spoczynku[11].

Po zakończeniu wojny jako były oficer armii austriackiej został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu pułkownika[12]. Po przeniesieniu w stan spoczynku jako generał brygady zamieszkiwał w Krakowie[1][2][3]. Zmarł 10 września 1934 w Szpitalu Okręgowym w Krakowie[13][8][14]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Rakowickim w Krakowie 13 maja 1934[13][8][14]. Był żonaty, miał córkę[13].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

austro-węgierskie

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Anton Woźniakowski”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1577.
  2. ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1406.
  3. ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 881.
  4. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 1140.
  5. ↑ a b Odznaczenie Polaka. „Nowości Illustrowane”. Nr 20, s. 9, 16 maja 1914. 
  6. ↑ a b c d Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 100.
  7. ↑ a b c Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 1006.
  8. ↑ a b c Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 149. ISBN 83-08-01428-3.
  9. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 1347.
  10. ↑ a b c Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1738.
  11. ↑ Auszug aus dem Verordungsblatte Nr. 113 für das k. u. k. Heer vom 28. Juni 1918. „Feldblatt”. Nr 1337, s. 5, 13 czerwca 1918. (niem.). 
  12. ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920, s. 131.
  13. ↑ a b c Antoni Woźniakowski. jbc.bj.uj.edu.pl. [dostęp 2022-05-14].
  14. ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Antoni Woźniakowski. rakowice.eu. [dostęp 2022-05-14].
  15. ↑ Auszug aus dem Verordungsblatte Nr. 131 für das k. u. k. Heer vom 11. Juli 1917. „Feldblatt”. Nr 985, s. 3, 12 lipca 1917. (niem.). 
  16. ↑ Auszug aus dem Verordungsblatte Nr. 103 für das k. u. k. Heer vom 12. Juni 1918. „Feldblatt”. Nr 1321, s. 4, 13 czerwca 1918. (niem.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoni_Woźniakowski&oldid=72867671”