Antonina Milke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antonina Milke
„Tosia”, „Nina”
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1912
Janów

Data i miejsce śmierci

22 października 1944
Katowice

Zawód, zajęcie

pedagog

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Antonina Milke ps. „Tosia”, „Nina” (ur. 3 sierpnia 1912 w Janowie, zm. 22 października 1944 w Katowicach) – nauczycielka, żołnierz Wydziału II Sztabu Inspektoratu ZWZ Sosnowiec Podokręgu Zagłębie, kurierka i kierowniczka biura szefa Oddziału II Sztabu Okręgu Śląskiego. Pośmiertnie odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Antonina Milke urodziła się 3 sierpnia 1912 w Janowie k. Częstochowy w rodzinie Antoniego i Antoniny z d. Skrzekowska. Mieszkała w Sosnowcu, gdzie będąc nauczycielką pracowała w tamtejszej szkole powszechnej[1]. Podczas okupacji w przedsiębiorstwie Józefa Grałły, który współpracował z II Oddziałem KO ZWZ Śląsk pracowała jako urzędniczka[1]. W maju 1941 zaprzysiężona jako żołnierz Inspektoratu ZWZ Sosnowiec[2]. W mieszkaniu swojej siostry Marii oraz brata Stanisława prowadziła dwie skrzynki kontaktowe Wydziału II Sztabu tego Inspektoratu. Przyjmowała także pocztę Oddziału II Sztabu Okręgu Śląskiego, w którym równocześnie pełniła funkcję kurierki i kierowniczki biura ppłk. Antoniego Siemiginowskiego ps. „Wiktor”, który był szefem wspomnianego oddziału[1]. Poza tym brała udział w tajnym nauczaniu. Na początku czerwca 1942 aresztowano ją w Będzinie w miejscu pracy, w związku z wykryciem sieci wywiadu ofensywnego Oddziału II KG AK, który działał w Niemczech[3]. Danutę więziono w Mysłowicach w więzieniu policyjnym[1]. Podczas śledztwa była torturowana, ale niczego nie ujawniła, a następnie przewieziono ją do katowickiego więzienia, które mieściło się przy ul. Mikołowskiej, gdzie 22 października 1944 (wg informacji A. Siemiginowskiego) poniosła śmierć na gilotynie[a][1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Według innych źródeł zgładzona w obozie koncentracyjnym w Auschwitz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Zawacka 2005 ↓, s. 230.
  2. Wówczas jeszcze Podokręgu Zagłębie Okręgu ZWZ Kraków.
  3. W jej ogniwach m.in. w Berlinie i we Wrocławiu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]