Antrykot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Antrykot (fr. entrecôte, międzyżebrze) – mięso otrzymywane z tuszy wołowej (z tzw. górnicy) lub cielęcej (z tzw. górki) (część przednia ćwierćtuszy).

Antrykot oddzielony jest od rozbratla pomiędzy szóstym i siódmym kręgiem piersiowym i przyległymi do nich żebrami[1]. Długi mięsień wzdłuż kręgosłupa przyrastający do kręgów piersiowych, a od dołu do żeber, z warstwą tłuszczu i powięzi; również kotlet z takiego mięsa.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Maciej Halbański: Leksykon sztuki kulinarnej. Warszawa: Watra, 1986, s. 12. ISBN 83-225-0106-4.