Przejdź do zawartości

Antyklinorium środkowopolskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Antyklinorium środkowopolskie, wał środkowopolski, antyklinorium śródpolskiejednostka geologiczna w środkowej Polsce, rozciągające się z północnego zachodu na południowy wschód, od Pomorza (ŚwinoujścieKołobrzeg) do Małopolski (SandomierzGóry Świętokrzyskie).

Antyklinorium środkowopolskie jest jedną z ważniejszych jednostek geologicznych w Polsce. Jej szerokość wynosi ok. 50 km, a długość ok. 1000 km[1].

Dzieli się na cztery części: wał pomorski, wał kujawski, wał kutnowski i mezozoiczne obrzeżenie Gór Świętokrzyskich[1].

Wg autorów Regionalizacji tektonicznej Polski jednostka ta nazywa się antyklinorium śródpolskie i dzieli się na trzy segmenty: segment pomorski, segment kujawski i segment szydłowiecki[2], natomiast wg Atlasu geologicznego Polski jest to wał środkowopolski[3].

Położenie geologiczne

[edytuj | edytuj kod]

Od południowego zachodu graniczy z synklinorium szczecińsko-łódzko-miechowskim, a od północnego wschodu z synklinorium brzeżnym[1].

Budowa geologiczna

[edytuj | edytuj kod]

Antyklinorium środkowopolskie jest wypiętrzeniem, na którym brak jest w zasadzie osadów górnokredowych, a najmłodszymi utworami są górnojurajskie. Poniżej zalegają osady jury środkowej i dolnej, triasu i permu. Jedynie na północy w synklinie Trzebiatowa występują osady górnokredowe[1].

Położenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Geograficznie antyklinorium środkowopolskie stanowi głębokie podłoże środkowej części Niżu Polskiego i obrzeżenie Gór Świętokrzyskich[4].

Nadkład

[edytuj | edytuj kod]

Nadkład synklinorium tworzą osady paleogenu, neogenu i czwartorzędu[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Ewa Stupnicka, Marzena Stempień-Sałek: Geologia regionalna Polski, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, wyd. 4 zmienione, Warszawa 2016, ISBN 978-83-235-2022-1
  2. Andrzej Żelaźniewicz i in.: Regionalizacja tektoniczna Polski, Komitet Nauk Geologicznych PAN, Wrocław 2011, ISBN 978-83-63377-01-4
  3. Jerzy Nawrocki, Anna Becker (red. nauk.): Atlas geologiczny Polski, PIG-PIB, Warszawa 2017, ISBN 978-83-7863-667-0
  4. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski, PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13897-1

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ewa Stupnicka, Marzena Stempień-Sałek: Geologia regionalna Polski, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, wyd. 4 zmienione, Warszawa 2016, ISBN 978-83-235-2022-1
  • Andrzej Żelaźniewicz i in.: Regionalizacja tektoniczna Polski, Komitet Nauk Geologicznych PAN, Wrocław 2011, ISBN 978-83-63377-01-4