Przejdź do zawartości

Ardenna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ardenna
Reichenbach, 1853[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – burzyk klinosterny (A. pacifica)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

rurkonose

Rodzina

burzykowate

Rodzaj

Ardenna

Typ nomenklatoryczny

Puffinus major Faber, 1822 (= Puffinus gravis O’Reilly, 1818)

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Ardennarodzaj ptaków z rodziny burzykowatych (Procellariidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na wszystkich oceanach świata[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 38–51 cm, rozpiętość skrzydeł 91–118 cm; masa ciała 278–995 g[7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ardenna: późnośredniowiecznołac. nazwa Ardenna nadana albatroso-podobnym ptakom. Według Capponiego z 1979 roku Ardènna i Artènnawłoskimi nazwami dialektalnymi (opartymi na Ardea) dla burzyków[8].
  • Thyellodroma: gr. θυελλα thuella „burza, huragan”, od θυω thuō „wściekać się”; -δρομος -dromos „biegacz”, od τρεχω trekhō „biegać”[8]. Gatunek typowy: Puffinus sphenurus Gould, 1844 (= Puffinus chlororhynchus Lesson, 1831)[a].
  • Neonectris: gr. νεος neos „nowy”; rodzaj Nectris Kuhl, 1820 (burzyk)[8]. Gatunek typowy: Puffinus brevicaudus Gould, 1841 (= Procellaria tenuirostris Temminck, 1836).
  • Hemipuffinus: gr. ἡμι- hēmi- „pół, mały”, od ἡμισυς hēmisus „połowa”; rodzaj Puffinus Brisson, 1760 (burzyk)[8]. Gatunek typowy: Puffinus carneipes Gould, 1844.
  • Paranectris: gr. παρα para „blisko”; rodzaj Nectris Kuhl, 1820 (burzyk)[8]. Gatunek typowy: Procellaria grisea J.F. Gmelin, 1789.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Taksony wyodrębnione z Puffinus[9]. Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[10]:

oraz gatunki wymarłe[11]:

  1. Podgatunek A. pacifica.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. iv. (niem.).
  2. L.H. Stejneger. Further contributions to the Hawaiian avifauna. „Proceedings of the United States National Museum”. 11, s. 93 (przypis), 1888. (ang.). 
  3. G.M. Mathews. New genera and species. „Austral Avian Record”. 2, s. 12, 1913. (ang.). 
  4. T. Iredale. On some interesting birds in the Vienna Museum. „Austral Avian Record”. 2, s. 20, 1913. (ang.). 
  5. T. Iredale. Avian sea-toll. „The Australian zoologist”. 6, s. 115, 1930. (ang.). 
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Petrels, albatrosses. IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-17]. (ang.).
  7. C. Carboneras: Family Procellariidae (Petrels and Shearwaters). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal (red.): Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 253–254. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
  8. a b c d e Etymologia za: James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Laboratory of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).
  9. E.C. Dickinson (red.) & J.V. Remsen, Jr.: The Howard and Moore Complete Checklist of the Birds of the World. Cz. 1: Non-passerines. Eastbourne: Aves Press, 2013. ISBN 978-0-9568611-0-8. (ang.).
  10. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Procellariidae Leach, 1820 - burzykowate - Petrels & Shearwaters (Wersja: 2021-04-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-17].
  11. A.J.D. Tennyson & A.A. Mannering. A new species of Pliocene shearwater (Aves: Procellariidae) from New Zealand. „Tuhinga: Records of the Museum of New Zealand”. 29, s. 1–19, 2018. (ang.).