Areka katechu
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| ||
| Systematyka[1][2] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Podkrólestwo | rośliny zielone | |
| Nadgromada | rośliny telomowe | |
| Gromada | rośliny naczyniowe | |
| Podgromada | rośliny nasienne | |
| Nadklasa | okrytonasienne | |
| Klasa | Magnoliopsida | |
| Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | |
| Rząd | arekowce | |
| Rodzina | arekowate | |
| Rodzaj | areka | |
| Gatunek | areka katechu | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Areca catechu L. Sp. pl. 2:1189. 1753 | ||
Areka katechu (Areca catechu L.) – gatunek rośliny należący do rodziny arekowatych (Arecaceae), dawniej nazywanych palmowatymi (Palmaceae). Ma wiele nazw zwyczajowych: palma betelowa, palma kateszowa, pinang, żuwina, żuwna katechu, żuwipalma malajska, kapustna palma. Pochodzi z Filipin, jest uprawiana w krajach o klimacie tropikalnym[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pień
- Dorasta do 20 m wysokości, rzadziej do 30 m.
- Liście
- Pierzaste, 4–6 m długości, wyrastające ze szczytu pnia;
- Kwiaty
- Zebrane w kwiatostany schowane w dużej pochwie.
- Owoce
- Czerwona lub pomarańczowa, niejadalna, włóknista jagoda zwana pinangiem.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- Jest uprawiana jako roślina użytkowa we wszystkich regionach międzyzwrotnikowych, w których występuje tradycja żucia betelu, zwłaszcza w Malezji. Nasiona zwane orzechami arekowymi zawierają alkaloid arekolinę i są składnikiem betelu.
- Orzechy arekowe dostarczają garbników i są w Chinach używane do barwienia tkanin.
- Z owoców wytwarzany jest lek przeciw robakom.
- W wielu krajach świata jest uprawiana jako roślina ozdobna, sadzona jest w parkach, alejach itd. W Polsce ze względu na klimat uprawiana jest w pojemnikach jako roślina pokojowa.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-15] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-12].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
- Geoffrey Burnie i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Identyfikatory zewnętrzne: