Arkadij Rozengolc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arkadij Rozengolc
Ilustracja
Arkadij Rozengolc w czerwcu 1927
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1889
Witebsk, gubernia witebska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

15 marca 1938
Kommunarka, RFSRR, ZSRR

Komisarz handlu zagranicznego ZSRR
Okres

od 1930
do 7 października 1937

Przynależność polityczna

Wszechzwiązkowa Komunistyczna Partia (bolszewików)

Arkadij Pawłowicz Rozengolc, ros. Аркадий Павлович Розенгольц (ur. 23 października?/4 listopada 1889 w Witebsku, zm. 15 marca 1938 w miejscu egzekucji Kommunarka k. Moskwy), polityk bolszewicki, działacz państwowy ZSRR, dyplomata, długoletni komisarz ludowy handlu zagranicznego ZSRR (1930-1937), w czasie "wielkiej czystki" aresztowany, wystąpił w pokazowym III procesie moskiewskim, skazany, stracony.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Członek SDPRR (frakcja bolszewików) od 1908. Po rewolucji październikowej od 1917 na różnych funkcjach w partii bolszewickiej i Armii Czerwonej, w tym dowódca lotnictwa Armii Czerwonej i członek Rewolucyjnej Rady Wojennej. Od listopada 1925 w rezerwie, radca ambasady i ambasador ZSRR w Wielkiej Brytanii, do zerwania w 1927 przez Brytyjczyków stosunków dyplomatycznych z ZSRR w związku z ujawnioną działalnością szpiegowską ambasady. W latach 1927-1934 członek Centralnej Komisji Kontroli WKP(b), zastępca członka, a w latach 1930-1932 członek prezydium CKK. W latach 1930-1937 ludowy komisarz handlu zagranicznego ZSRR. Na XVII zjeździe WKP(b) w 1934 wybrany na zastępcę członka Komitetu Centralnego WKP(b).

W czasie "wielkiej czystki" 7 października 1937 aresztowany przez NKWD i wytypowany do udziału w procesie pokazowym wraz z Nikołajem Bucharinem i Aleksiejem Rykowem. Proces (tzw. trzeci proces moskiewski, lub "proces dwudziestu jeden") odbył się w marcu 1938. 13 marca 1938 skazany przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR na karę śmierci, rozstrzelany w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą 15 marca 1938 wraz z innymi podsądnymi, pochowany anonimowo.

Zrehabilitowany 4 lutego 1988.

Bibliografia, literatura, linki[edytuj | edytuj kod]