Artur Till
.jpg) Artur Till (1927) | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
adwokat |
| Narodowość |
polska |
| Tytuł naukowy | |
| Rodzice | |
Artur Till (ur. 21 kwietnia 1874, zm. 2 maja 1936 we Lwowie) – polski doktor praw, adwokat, major rezerwy artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 21 kwietnia 1874[1]. Był synem Ernesta (1846-1926), profesora Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego[2].
W młodości był członkiem Lwowskiego Klubu Szermierczego i startował w zawodach (wraz z nim m.in. Stanisław Till)[3]. Ukończył studia prawa uzyskując tytuł naukowy doktora[4]. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej pracował jako adwokat i przedstawiciel prawny we Lwowie[5][6][4].
Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia majora rezerwy artylerii ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[7][8][4]. W 1923 był oficerem rezerwowym 2 Dywizjonu Artylerii Konnej w Łucku[9], a w 1924 oficerem pospolitego ruszenia tej jednostki[10].
Był członkiem Towarzystwa Prawniczego we Lwowie, kierowanego przez ojca[11]. Pełnił funkcję prezesa Okręgowego Związku Adwokatów Polskich we Lwowie[4], oraz członka zarządu głównego ZAP[12]. Po śmierci ojca w 1936 był współredaktorem czasopisma „Przegląd Prawa i Administracji”[4]. Publikował w piśmie „Czasopismo Adwokatów Polskich”[13].
Zmarł 2 maja 1936 we Lwowie[4]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie 5 maja 1936[4],
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2016-06-22].
- ↑ Archiwum Adwokatury Polskiej. Projekt Adolfa Suligowskiego. „Czasopismo Adwokatów Polskich”, s. 5, Nr 5 z 1928.
- ↑ Kronika. Turniej szermierczy. „Słowo Polskie”, s. 2, Nr 62 z 14 marca 1899.
- ↑ a b c d e f g Kronika miejska. Zgon śp. dr. Tilla. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 102 z 5 maja 1936.
- ↑ Z sali sądowej. Epilog strajku rolnego. „Słowo Polskie”, s. 3, Nr 224 z 22 maja 1906.
- ↑ Wiadomości bieżące. „Słowo Polskie”, s. 6, Nr 302 z 9 lipca 1906.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 836.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 794.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 802.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 448.
- ↑ I. Doroczne Walne Zgromadzenie Towarzystwa Prawniczego we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 161 z 15 lipca 1919.
- ↑ Zasady Orzecznictwa Rady Dyscyplinarnej Lwowskiej Izby Adwokatów w roku 1930. „Czasopismo Adwokatów Polskich”, s. 4, 6, 7, 13, Nr 1-3 z 1933.
- ↑ Zasady Orzecznictwa Rady Dyscyplinarnej Lwowskiej Izby Adwokatów w roku 1930. „Czasopismo Adwokatów Polskich”, s. 8-11, Nr 1-2 z 1931.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.